Istoriya odnoj postanovki
|tu p'esu v pervyj raz postavil v Bratskom dramaticheskom teatre Kirill Filinov.
"BDT" - imenno tak vazhno nazyval sebya sibirskij derevyannyj, ochen' uyutnyj teatrik. Za chetyre mesyaca staraniyami novogo glavnogo rezhissera krome "GROBa" tut bylo postavleno tri spektaklya, kotorye srazu zhe zanyali pervoe mesto v festivale "Teatral'naya vesna".
V Irkutske i v oblasti mnogo horoshih teatrov, tak chto eto byl nastoyashchij uspeh: na spektakl' "Grob" lyudej privozili na zakazannyh avtobusah - gorod Bratsk sostoit iz dvuh polovinok, razdelennyh tridcat'yu kilometrami zimy - poetomu takogo v gorode eshche ne vidyvali. Priglashennyj na prem'eru avtor poslal iz Leningrada telegrammu: "Vstrechajte grobom SHpric." V teatre posmeyalis' nezatejlivoj shutke.
A vesnoj ot infarkta po doroge na repeticiyu umer Kirill Filinov. Letom skonchalsya eshche odin akter. Osen'yu vybrosilsya iz okna tretij uchastnik spektaklya.
Ne nado shutit' s tekstami. |to ploho zakanchivaetsya.
Igor' SHpric
GROB
grazhdanskaya komediya v chetyreh chastyah
- Proshchajte! Proshchajte!
- Do svidaniya, - skazal Voland.
"M. Bulgakov, "Master i Margarita".
Dejstvuyushchie lica
DUBOUS VASILIJ KONSTANTINOVICH - otstavnoj voennyj, 65 let
IVANOV YURIJ VITALXEVICH - zaveduyushchij laboratoriej, 56 let
ZENIN ZHORES FILIMONOVICH - zavhoz i partorg laboratorii, 55 let
GARKUSHA IVAN DANILOVICH - mehanik, 53 goda
LAPIN BORIS MIHAJLOVICH - nauchnyj sotrudnik, 39 let
LEBEDEV ANATOLIJ - inzhener, 25 let
REBEZOVA KIRA ANDREEVNA - nauchnyj sotrudnik, 53 goda
DORODNYH ELENA YURXEVNA - inzhener, 33 goda
PETROVA MASHA - laborantka, 19 let
Dejstvie pervoe
Dekoraciya yavlyaet soboj tipichnoe ubezhishche nebol'shogo instituta. Rukami mnogih pokolenij oficerov-otstavnikov sozdan obrazec voenno-ideologicheskogo iskusstva, horosho znakomogo vsem sluzhivshim v armii. Sverhu v centre - "Nash lozung dolzhen byt' odin - uchit'sya voennomu delu nastoyashchim obrazom... V. I. Lenin" i zolochenyj barel'ef vozhdya v okruzhenii znamen s fanernymi skladkami. Imeyutsya shchity s portretami chlenov politbyuro i komanduyushchih rodami vojsk. Krasochnoe panno "Porazhayushchie faktory yadernogo vzryva" dejstvitel'no porazhayut syurrealisticheskimi syuzhetami. Takzhe imeyut mesto klassifikaciya otravlyayushchih veshchestv - zaman, zarin, tabun; tablica opredelenij razmera protivogaza, polochka s literaturoj. Posredine - dver', vedushchaya v tualet. Dveri s tablo "Vhod" i "Vyhod". Komplekt nosilok, nabor protivogazov dlya cheloveka, loshadi i mladenca. Neskol'ko stolov i skamejki spartanskogo vida.
Imeyutsya telefon i gromkogovoritel'-kolokol'chik, karta mira s mnozhestvom strel, napravlennyh na nashu territoriyu, plakaty po organizacii poiskovo-spasatel'nyh rabot. Nad telefonom nadpis': "SHpion - nahodka dlya boltuna".
Vhodit nachal'nik ubezhishcha Dubous, odetyj v formu pehotnogo majora, slishkom prostornuyu dlya ego uzhe usohshego tela. YUbilejnye medali i znachki ukrashayut grud'. Na boku - protivogaznaya sumka. Dubous obhodit svoi vladeniya, navodya tol'ko emu odnomu ponyatnyj poryadok, zatem podhodit k vhodnoj dveri i veshchaet v chernyj proem, obrashchayas' k stoyashchim snaruzhi.
DUBOUS. Pomeshchenie zapolnyaetsya v poryadke ocherednosti, opredelyaemoj nachal'nikom shtaba grazhdanskoj oborony vverennogo nam ob®ekta. Pervym vhodyat komandir podrazdeleniya, potom deti, zhenshchiny v polozhenii, lica preklonnogo vozrasta, zrelye sotrudniki i prizyvnaya molodezh'. Zamykaet kolonnu zveno himrazvedki i komendant ubezhishcha lichno s oruzhiem v rukah i opis'yu zhivyh na dannyj moment lyudej. Podrazdelenie, slushaj komandu - shagom arsh!
Druzhno marshiruya, kolonnoj po odnomu vhodyat vse dejstvuyushchie lica s koshelkami i portfelyami v rukah. Lebedev s ryukzakom i gitaroj za spinoj.
Raz, raz, raz-dva-tri! Raz, raz, raz-dva-tri! Levoj, levoj, stoj! At'-dva! Napra-vo! At'-dva! Po poryadku nomerov rasschitajs'!
Na pravom flange stoit Masha.
MASHA. Pervaya!
DUBOUS. Otstavit'! CHto eshche za "pervaya"?! Eshche raz nachi-naj!
MASHA (upavshim golosom). Raz!
DUBOUS (peredraznivaet). Raz-dva-tri, raz-dva-tri! Stroj - eto vam ne val's prygat'! |to svyashchennoe mesto! V stroyu net zhenskogo roda! Zabud' pro zhenskij rod, vstavshi v stroj, dazhe esli ty muzhik eshche o-go-go. V stroyu stoit zashchitnik Rodiny, zashchitnik! On zavsegda muzhestven, a ne zhenstvenen, znachit, on dolzhen byt' muzhchinoj, a ne baboj, dazhe esli on, k primeru, baba, a ne muzhik!
DORODNYH. A kak zhe zhenskie batal'ony?
DUBOUS. Naryad vne ocheredi za razgovory v stroyu! |to ya shuchu. Govorit' mozhno, buduchi sproshennym, i tol'ko! Poyasnyayu: eto byl proklyatyj vsemi carizm, dovedshij v svoih predsmertnyh sudorogah do takogo unizheniya, kak babskie batal'ony, za chto i poplatilsya ot toj zhe samoj armii!
LAPIN. Pozvol'te, eto zhe bylo Vremennoe pravitel'stvo! |to pri Kerenskom bylo!
DUBOUS. Monarhist?! (Oglyadyvaet Lapina.) Vrode ne pohozh. Vashe zvanie?
LAPIN. Starshij lejtenant zapasa Lapin!
DUBOUS. Vot i pomolchite, kogda s vami major razgovarivaet. |to ya shuchu. Po poryadku nomerov rasschitajs'!
MASHA. Pervyj!
Vse molodcevato vykrikivayut svoi nomera.
ZENIN. Vos'moj poslednij, raschet zakonchen!
DUBOUS. Molodec!
ZENIN (delaya shag vpered). Sluzhu Sovetskomu Soyuzu!
DUBOUS. Orel! Voeval?
ZENIN. Nikak net, tovarishch major! Na nadezhdy ne teryayu.
DUBOUS. Derzhi poroh i portyanki suhimi.
Prohazhivaetsya pered stroem.
Itak, tovarishchi, vy, znachit, s ponedel'nika vsej laboratoriej v otpusku. A? Tak? No segodnya eshche pyatnica i vy eshche ne v otpuske, a pokuda eshche zdes'.
Tema segodnyashnego zanyatiya - "Dolgovremennoe prebyvanie lichnogo sostava v bomboubezhishche". Kru-gom! Vzglyanite, tovarishchi, na kartu budushchih voennyh dejstvij! My s vami so vseh storon okruzheny vragami, kotorye ne spyat i vidyat vo sne, kak by polovchee iznichtozhit' nas pod samyj koreshok, kak tuyu elochku! No eto lish' ihnie fantazii! Ne na teh napali - ili napadut. Perezhdav ih pervyj kovarnyj udar v etom samom bomboubezhishche, my nanesem neotvratimyj udar maloj krov'yu i po chuzhoj territorii - babah! I vse budet koncheno. Tushi svet. |to ya shuchu. Esli by ne voennaya tajna, ya by vam takogo rasskazal - vy by ahnuli ot radosti! U nas est' vse, chto est' u nih i eshche koe chto, chego u nih net i ne budet. Kru-gom! No glavnoe nashe oruzhie - eto... Vot vy, tovarishch monarhist... (Ukazyvaet na Lapina.)
LAPIN. Bomby? Tanki? Pistolety?
ZENIN. Razreshite? Glavnoe nashe oruzhie - peredovaya ideologiya!
DUBOUS. Verno, no ne sovsem. Lyudi - vot nashe s vami glavnoe oruzhie. (Pauza, chto-to soobrazhaet.) Lyudi, vooruzhennye do zubov peredovoj demokraticheskoj ideologiej. A v dopolnenie k zubam, t'fu! - k ideologii - sovremennye sredstva massovogo porazheniya ihnih lyudej, otvergayushchih nashu peredovuyu ideologiyu. Vot! Esli vrag ne sdaetsya - ego unichtozhayut vsemi vozmozhnymi sposobami! Zaboltalsya ya s vami. Da. |ti dva chasa vy budete sidet' v nashem obrazcovom ubezhishche, postroennom po poslednemu slovu nashej, ne poboyus' etogo slova, otechestvennoj tehniki. Zdes' est' vse, chto dushe ugodno - sam by zhil da radovalsya. YUrij Vital'evich, vy budete za starshego po dolzhnosti.
IVANOV. Slushayus'!
DUBOUS. Komendant - tovarishch Zenit!
ZENIN. Slushayus'!
LAPIN (tiho). ... i povinuyus'!
IVANOV. A chto nam delat' eti dva chasa, Vasilij Konstantinovich?
DUBOUS (delaet "kozu" Dorodnyh). Tancy tancevat'! Vot lozung - po nemu i zhivite! (Pokazyvaet na Zenina.) On znaet chego. Glavnaya zadacha - borot'sya za vyzhivanie rukami i nogami. Dopuskaetsya ne bolee desyati procentov poteri lichnogo sostava v zhivoj sile. S nas strogo sprashivayut za prevyshenie etoj cifry, postarajtes' ulozhit'sya. Vot trudy klassikov, materialy s®ezdov, ustavy. Vot sanuzel sovmestnogo pol'zovaniya sovmeshchennogo tipa. Ne kurit'. Nu, proshchajte, tovarishchi! (Krepko obnimaet i celuet Zenina.) Beregite vremya i lyudej, ZHores Filimonovich! Nachni s izucheniya ustavov i iskoreneniya monarhicheskih tendencij. Ne proshchayus', tovarishchi! Otlichivshiesya budut pooshchreny. |-eh, molodezh'! (Delaet "kozu" Mashe.)
MASHA. Hi-hi, ya shchekotki boyus'!
DUBOUS. Tovarishchi! Obstanovka, ya preduprezhdayu, budet maksimal'no priblizhena k boevoj, poetomu nikakoj paniki. Panikery budut predany tovarishcheskomu sudu.
LAPIN. I rasstrelyany soglasno prigovoru.
DUBOUS. Vot etoj rukoj ya lichno shlepnul ne odnogo panikera. Esli nado, ona i sejchas ne drognet, grazhdanin... e-e?..
ZENIN. Lapin Boris Mihajlovich.
GARKUSHA. Borya, ujmis'.
DUBOUS. Spasibo za informaciyu. Vse.
Dubous vyhodit i zapiraet snaruzhi dver'. V tambure on vklyuchaet neskol'ko knopok i rubil'nikov. Zapustiv mashineriyu, on otdyhaet nekotoroe vremya, prinimaet nitroglicerin i uhodit, zakryv vtoruyu dver', navesiv zamok i zabyv po prichine starcheskogo marazma ob uchebnoj gruppe v ubezhishche. Vse eto vremya v ubezhishche techet normal'naya zhizn'.
MASHA. Davajte pesni pet', turisticheskie.
GARKUSHA. SHCHas tebe ZHores spoet.
LAPIN. Ariyu zavhoza iz opery "Zahovanshchina".
ZENIN. Proshu vseh zanyat'sya nasushchnym delom. Kira Andreevna, vy tut so svoej druzhinoj sami. YUrij Vital'evich, proshu syuda, zdes' stol komanduyushchego.
IVANOV. I chto ya dolzhen delat'?
ZENIN. Poka nichego. Danilych s Tolej izuchayut matchast'. Tovarishch Lapin, krasivym pocherkom proshu perepisat' vot eto raspisanie zanyatij.
Vse rassazhivayutsya po mestam.
REBEZOVA. Devochki, budem shit' marlevye povyazki, mnogoslojnye, antipylevye, mnogorazovye.
DORODNYH. Gospodi, kak oni mne nadoeli, eti povyazki! Tak i budem dva chasa shit'?
REBEZOVA. Posh'em-posh'em, a potom nalozhim na kogo-nibud' shinu. Masha eshche ni na kogo shinu ne nakladyvala. Voz'mem Anatoliya s perelomom shejki bedra i pronikayushchim raneniem myagkih tkanej yagodicy, ochen' interesnaya povyazka.
DORODNYH. Luchshe by ona na nego glaza nalozhila. Sam-to on, po-moemu, davno gotov k etomu.
GARKUSHA. Devochki, voz'mite menya so smertel'noj travmoj cherepa. I narkoz - sto gramm - chtoby shok snyat'!
REBEZOVA. Peretopchesh'sya! Tol'ko seli, a emu uzhe narkoz podavaj!
GARKUSHA. Kira! Golubushka! Obezbol', Hristom-bogom molyu! Ty zhe sestra miloserdiya!
REBEZOVA. Ujdi, postylyj!
ZENIN. Danilych, ne pristavaj k zhenshchinam pri ispolnenii sluzhebnyh obyazannostej.
GARKUSHA. ZHores, ty menya znaesh', vydaj avans. A to budet ostryj pristup. Daj narkomovskie!
DORODNYH. Narkomovskie! Skazhite uzh - narkomanskie!
IVANOV (podhodit). CHto proishodit, ZHores Filimonovich?
ZENIN. CHeloveku ploho. Klaustrofobiya na fone sindroma pohmel'ya.
GARKUSHA. Vo-vo, ona samaya!
IVANOV. I chto zhe my budem delat'?
ZENIN. Kazhdyj chelovek nam dorog - nado lechit'. Ivan, poslednij raz dayu, poslednij raz, podumaj, Ivan!
Nalivaet Garkushe v stakan, Garkusha uhodit v tualet razbavit' i zapit'.
TOLIK. Zachem emu, ZHores Filimonovich? On zhe v zapoj vojdet.
ZENIN. Kak zajdet, tak i vyjdet.
LAPIN. I snova zajdet.
ZENIN. Nado cheloveku doveryat', togda on gory svernet!
LAPIN. Vsego za sto gramm.
Vozvrashchaetsya Garkusha.
GARKUSHA. Tolik, uchi matchast', goluba, potom mne rasskazhesh'.
MASHA. A na kakoe mesto nakladyvaetsya eta povyazka?
REBEZOVA. Na rot.
MASHA. A skol'ko sloev nado shit'?
DORODNYH. CHtoby rot ne prosvechival.
MASHA. A zachem ee nakladyvat'?
DORODNYH. Tak nado.
ZENIN (Ivanovu). Uchebnyj process zapushchen, YUrij Vasil'evich.
IVANOV. CHto mne delat', ZHores Filimonovich?
ZENIN. Za vami obshchee rukovodstvo, za mnoj - konkretnye detali. Narod pri dele! Lyubo-dorogo smotret'.
ZHenshchiny tiho zatyagivayut pesnyu.
ZENIN. S ponedel'nika v otpuske - rybalka, griby, dever' samogonku nagnal. Ban'ka! |-eh, YUrij Vital'evich. A vy kuda poedete?
IVANOV. Ne znayu, zhena eshche ne reshila. K teshche, navernoe, kuda eshche. Televizor posmotrim, na bazar pohodim, vse-taki otdyh.
ZENIN. Zasluzhili, celyj god kak papy Karly molotili.
LAPIN. Buratinov strogali na partsobraniyah.
IVANOV. Kakih Buratinov?
LAPIN. Po ushi derevyannyh.
ZENIN. Jedem das zajne, Boris Mihajlovich. Kto nauku v struzhku perevodit, a kto iz churok lyudej delaet i daet im zolotoj klyuchik ot budushchej zhizni.
LAPIN. "|to ne klyuchik", - skazal Buratino i gusto pokrasnel.
GARKUSHA. Borya, uchi matchast', vot glavnoe v eto zhizni.
LAPIN. A v toj?
GARKUSHA. Horoshaya special'nost' i v toj zhizni ne povredit, osoblivo tebe.
LAPIN. Danilych, ya nikuda ne sobirayus', mne i v etoj zhizni vo kak hvataet.
IVANOV. O chem eto vy?
LAPIN. Disput o potustoronnej zhizni vedem. Bespredmetnyj.
Ivanov podhodit k zhenshchinam.
IVANOV. CHto eto vy delaete?
DORODNYH. My delaem marlevye povyazki na razlichnye organy, v osnovnom dyhatel'nye. Razreshite, YUrij Vital'evich, ya na vas pomeryayu? (Odevaet Ivanovu povyazku.)
REBEZOVA. Nachal'stvu nado pobol'she razmerom...
DORODNYH. Kakoj u vas rot, YUrij Vital'evich, redkie ochertaniya. Ne zhmet? Tak ne davit?
IVANOV. Ochen' udobno. I chto ya teper' dolzhen s nej delat'?
REBEZOVA. S Elenoj YUr'evnoj? A povys'te ej zarplatu za shustrost'.
IVANOV. S povyazkoj chto mne delat'?
DORODNYH. Nosite na zdorov'e, YUrij Vital'evich.
IVANOV. Spasibo. (Othodit v storonu, tak i hodit s povyazkoj.)
REBEZOVA. Slabo tebe, Lena, nashego YUrika podstrelit'.
DORODNYH. Zadachka dlya devochek mladshego shkol'nogo vozrasta v odno dejstvie. No u nas vse est', nam nichego ne nado!
REBEZOVA. Nu-nu, tak ya tebe i poverila. ZHores Filimonovich, normu my konchili i mozhem idti?
ZENIN. Kuda idti? Sejchas budet podgonka protivogazov - kazhdyj dolzhen znat' svoj razmer nazubok. Proshu vseh podojti k punktu razdachi sredstv individual'noj zashchity i zamerit' drug u druga vneshnie parametry cherepa soglasno antropometricheskoj tablice.
Vse tolpyatsya u tablicy.
MASHA. A kakoj razmer samyj malen'kij?
ZENIN. Nulevoj, potom idut debily i mladency.
LAPIN. A samyj bol'shoj u loshadej.
DORODNYH. YUrij Vital'evich, davajte ya vam snimu povyazku i pomeryayu vash oval lica.
IVANOV. A dal'she chto?
DORODNYH. Dal'she dover'tes' mne - ya vam podberu samyj luchshij.
ZENIN. YUriyu Vital'evichu i mne polozheny komandirskie. (Protyagivaet.) Vot etot primer'te.
LAPIN. CHto eto za privilegii takie? Uluchshennaya rezina?
GARKUSHA. V nih gavkat' mozhno, a v nashih tol'ko hvostom vilyat'.
IVANOV (primeryaet). On mne ne lezet sovershenno, chto zhe delat'?
DORODNYH. Nado smazat' lico kremom, u menya est', togda vojdet kak po maslu. Kakaya u vas krupnaya golova, pryamo grecheskij profil'.
ZENIN. Ministerskaya u vas golova, YUrij Vital'evich, tut bez speczakaza ne obojtis'.
IVANOV. Tak chto mne delat'?
GARKUSHA. Primer'te vot eto. (Podaet loshadinyj.) Kak vlitoj. Proshu vydat' nagradnye za spasenie komandira.
DORODNYH. Vy vylityj kentavr, YUrij Vital'evich, drevnegrecheskij!
LAPIN (tiho). Tol'ko naoborot - vyshe poyasa zherebec.
DORODNYH. Tak dazhe udobnee.
ZENIN. Protiraem protivogazy spirtom i odevaem na golovy.
Vse protirayut protivogazy.
GARKUSHA. Uchites', bratcy, ekonomii materiala. (Nalivaet spirt v stakanchik i, vydyhaya pary, protiraet rezinu.)
ZENIN. Otlichno - pyat' sekund, horosho - shest', ploho - sem'. Vnimanie, nachali!
Vse napyalivayut protivogazy. Ivanov izdaet dovol'noe rzhanie. Stroyat drug drugu rozhi, mychat chto-to nevnyatnoe. Tolya i Masha stoyat, vzyavshis' za ruki, i smotryat drug na druga. Rezkie vshlipy i stony - u Dorodnyh zakryt klapan korobki i ona ne mozhet dyshat'. Garkusha brosaetsya k nej, nachinaet sharit' po poyasu v poiskah korobki, otkryvaet klapan i poluchaet po rezinovoj "morde" dve opleuhe. Pokazyvaet ej rukami, chto spas ej zhizn' i trebuet voznagrazhdeniya. V eto vremya po narastayushchej zvuchit sirena vozdushnoj trevogi i nachinaet migat' krasnoe tablo "Vozdushnaya trevoga". Vse zastyvayut i smotryat na tablo. Nachinayut snimat' protivogazy po mere vstupleniya v razgovor.
LAPIN. |-e, my tak ne dogovarivalis'. CHto eto?
ZENIN. Vse v poryadke - postupila vvodnaya komanda, a my uzhe sidim v bezopasnosti. Eshche raz odeli protivogazy - ne vse ulozhilis' v normativ.
GARKUSHA. Idi ty v zadnicu so svoimi normativami! Otkuda vzyalas' eta komanda?!
DORODNYH. Da uzh! Kto ee dal? Mozhet, kto napal, a my tut zabavlyaemsya. Tut nado v magazin bezhat' i srochno, bez vsyakoj speshki delat' zapasy.
ZENIN. Prekratit' paniku! YA kompetentno zayavlyayu - vse ubezhishcha strany svyazany edinoj cep'yu opoveshcheniya! Kompetentnye organy postoyanno proveryayut nashu bditel'nost' i sledyat za vsemi. A panikerov v vojnu rasstrelivali! Skazhi spasibo, Kira, chto sejchas ne vojna.
DORODNYH. Bol'shoe spasibo tebe, ZHores Filimonovich, chto sejchas ne vojna. (Klanyaetsya Zeninu.)
LAPIN. Spasibo partii rodnoj za to, chto zavtra vyhodnoj.
GARKUSHA. |to delo nado otmetit' - eshche ne gryanulo, a my uzhe perekrestilis'!
ZENIN. Razgovorchiki! Prigotovilis'!
Golos Dubousa iz reproduktora ostanavlivaet vsyakoe dvizhenie: "Sredstva vozdushno-kosmicheskoj razvedki i obkom partii dovodyat do svedeniya, chto cherez tridcat' sekund po moskovskomu vremeni proizojdet yadernyj vzryv predpolozhitel'no moshchnost'yu tysyacha tonn v trotilovom ekvivalente. Vsem zanyat' ustojchivoe polozhenie, otojti ot okon i drugih padayushchih predmetov, zakryt' glaza i otkryt' rot. Obestochit' vse goryuchie materialy. Prigotovit' nosilki i pervuyu medicinskuyu pomoshch'. Nachinayu otschet: desyat', devyat', sem', net - vosem', sem', shest', pyat', chetyre, tri, dva, odin, zirou!" Vsya mashineriya, zapushchennaya Dubousom, srabatyvaet, tochno imitiruya yadernyj vzryv s udarom, zvukami, osypaniem mela s potolka. Svet gasnet i zagoraetsya bolee tusklyj avarijnyj. Damy, zakryvshie glaza i otkryvshie rot, nachinayut vopit'. Tolya hvataet Mashu, Ivanov - Dorodnyh, Rebezova ottalkivaet podskochivshego k nej Zenina.
DORODNYH. Ne prikasajtes' ko mne! Prekratite vopit', vy, isterichki!
LAPIN (kruzhas' po ubezhishchu). CHto zhe eto?! CHto zhe eto?! (I t. d.)
DORODNYH (padaet na koleni i krestitsya na barel'ef Lenina). Gospodi, miloserdnyj, otec nash vsevyshnij, spasi i pronesi! Ne karaj nas za grehi nashi tyazhkie! Pozhalej detej svoih nerazumnyh! (Kladet poklony.)
IVANOV (sprashivaet u vseh po ocheredi). CHto zhe nam teper' delat'?! CHto zhe nam teper'?! (I t. d.)
Garkusha u stola nalivaet i vypivaet spirt v lihoradochnom tempe, Tolik i Masha stoyat zastyvshie v ob®yat'yah. Zenin marshiruet po ogranichennomu kvadratu, vse vremya povorachivaya napravo. Rebezova smotrit na vseh, zatem prisoedinyaetsya k Dorodnyh, krestitsya i kladet poklony Leninu.
ZENIN (prodolzhaya marshirovat'). Perestan'te unizhat'sya pered bogom! Ego zhe net!
LAPIN (idya ryadom s Zeninym i kricha emu v uho). Ne meshajte lyudyam delat', chto oni hotyat!! Vy doveli nas do etogo! Poluchili svoe! Radujtes' teper', radujtes'!! Vse koncheno! Vse koncheno!
U Lapina isterika, on hohochet. Garkusha preryvaet ego isteriku dvumya horoshimi opleuhami.
GARKUSHA. CHto koncheno, Borya?!
LAPIN. Vse, Vanya, vse! (Rydaet na pleche Garkushi.) Horosho, chto deti u mamochki!
IVANOV. A gde vasha mamochka, chto ona delaet?
LAPIN (skvoz' slezy). Mamochka moya na dache.
GARKUSHA. A ty - koncheno. Dacha-to ostalas'!
IVANOV. A moi v lagere. CHto zhe nam delat', ZHores Filimonovich?
ZENIN (prodolzhaya marshirovat'). Poproshu vseh kommunistov sobrat'sya v shtabe subbotnika.
GARKUSHA. ZHores, ochnis'! Tut vse davno bespartijnye.
ZENIN. Togda ya dolzhen sam podumat'. (Marshiruet v tualet i zapiraetsya tam.)
GARKUSHA. Vot vy korili menya p'yanstvom vse, a kak stalo hudo, vy vse v shoke, a net, bo vypivshi. (Nalivaet i vypivaet.) Dlya profilaktiki!
DORODNYH (na kolenyah). Ivan Danilych, spasite nas!
GARKUSHA (tyazhelo vzdyhaet). U-uh! Nu, vzyalis'. Tolya, obnimi takzhe goryacho apparat i poprobuj hot' kuda-nibud' dozvonit'sya. Devki, soberite vse s®estnoe i posortirujte ego po srokam godnosti. Borya, soberi ves' otpusknoj spirt, spryach' ot menya i ne davaj, goluba, kak by ya ne prosil. (Podhodit k tualetu.) ZHores!
ZENIN. Zanyato!
GARKUSHA. ZHores, ZHores, voda techet'? Prover' vodu, techet' ona normal'no?
ZENIN (spuskaet vodu v unitaz). Unitaz funkcioniruet.
GARKUSHA. Znachit, vodokachka cela! Carskaya rabota, chti est' sdelaetsya. YUrij Vital'evich, voz'mite dozimetr, instrukciyu pochitajte i meryajte nas vseh, a vodu osoblivo chashche.
IVANOV. Slushayus'!
TOLIK. Sokol! Sokol! YA Romashka! Sokol! Sokol! YA Romashka!
GARKUSHA. Tolya, bros' hrenovinoj zanimat'sya, zdes' ne fil'm o vojne! Skazhi po normal'nomu: "Ale! Ale!"
TOLIK. Allo! Allo! Danilych, tol'ko gudok est', a ne nabiraetsya!
GARKUSHA. Znachit, stanciya ucelela. Plennye posle vojny stroili - nemeckaya rabota, chto s nej sdelaetsya. ZHores!
ZENIN (iz tualeta). Zanyato!
GARKUSHA. Vylaz', tvoyu mat'! Nado vodu pomeryat' i nabrat', poka eshche chistaya.
Slyshen zvuk spuskaemoj vody, iz tualety vyhodit Zenin.
ZENIN. YA gotov k ispytaniyam. Vsem sdat' emkosti komendantu ubezhishcha!
LAPIN. Uzhe sdali, uzhe sdali, golubchik! Pomogite nam, pomogite, ne ostavlyajte nas odnih!
Ivanov, Zenin i Lapin uhodyat v tualet. Garkusha sidit i napevaet chto-to sebe pod nos. Prohodit nekotoroe vremya.
GARKUSHA. Davajte, bratcy, vse do kuchi! Situaciyu obmozgovat' nuzhno. Dolozh'te po ocheredi. Borya!
LAPIN. V nalichii sem' litrov spirta i sorok litrov pit'evoj vody.
DORODNYH. CHetyre batona belogo, chetyre chernogo, shestnadcat' banok tushenki kitajskoj, chetyre kilo saharu, chetyre banki kofe rastvorimogo, chetyre pachki chaya indijskogo. Ogurcy i pomidory - desyat' kilogramm, vosem' kilo risa, chetyre pachki drozhzhej i tri palki kolbasy tverdokopchenoj.
GARKUSHA. Eshche palka dolzhna byt'!
ZENIN. Za maroderstvo v voennoe vremya - rasstrel!
LAPIN. Elena YUr'evna!
DORODNYH. CHto Elena YUr'evna? YA dvadcat' let Elena YUr'evna!
LAPIN. Vo-pervyh - tridcat'! A vo-vtoryh, ya videl, kak vy pryatali!
DORODNYH. YA ne pryatala, a delala NZ! Instinktivno! (Otdaet kolbasu.)
IVANOV. Provereno vse - radiacii, kak ni stranno, net. CHut' svetyat Elena YUr'evna i drozhzhi, no nemnogo, procentov dvadcat' vyshe normy. S etim zhit' mozhno.
GARKUSHA. Mozhet, brazhku postavim? Propadut zhe bez holodil'nika!
ZENIN. Net. Net! Nado pytat'sya vybrat'sya otsyuda!
IVANOV. Zachem? Zachem toropit'sya? Deti u vseh v raz®ezde, zheny... ZHeny pochti tozhe vse v bezopasnosti. Tam opasno. Nash dolg s vami - sohranit' zhizn' vverennyh nam lyudej. V konce koncov u nas u vseh otpusk!
ZENIN, A grazhdanskij dolg? Lebedev i Lapin - voennoobyazannye!
TOLIK. YA gotov!
LAPIN. Esli chestno, to ya ne sovsem eshche gotov! No esli nado...
Lapin i Lebedev uhodyat v tambur. S nimi Ivanov.
DORODNYH. A vy, ZHores Filimonovich?
ZENIN. YA ne mogu pokinut' vverennogo mne posta - vozmozhny povtornye udary i bol'shoj potok bezhencev.
Vozvrashchayutsya Lapin i Lebedev.
LAPIN (radostno). |tot staryj durak zakryl nas snaruzhi na zamok. A vtoroj zamok visit na zapasnom vyhode s nadpis'yu: "Klyuch v ohrane!" Nas zhdut, mozhno skazat', v voenkomate, a on... |to vreditel'stvo! CHistoj vody vreditel'stvo!
GARKUSHA. Vlipli, no moglo byt' i pohuzhe. (Vernuvshemusya Ivanovu.) Kak tam s aktivnost'yu?
IVANOV. Nemnogo svetit urna pered dver'yu, no vozduh, chto udivitel'no, chishche, chem zdes', i namnogo.
REBEZOVA. A chto on takoe neponyatnoe skazal v samom konce?
TOLIK. Zirou - nol' po-anglijski.
ZENIN. Znachit, anglichane proklyatye zhahnuli! |to Vasilij Konstantinovich pered smert'yu nas predupredil. Umer kak geroj!
GARKUSHA. Ne, chego eto anglichanam po nam lupit'? Idioty oni, chto li? CHto im u nas v Nechernozem'e nado? |to vse amerikancy, ih pocherk, menya shurin davno preduprezhdal!
ZENIN. Imperializm pokazal svoe zverskoe lico!
DORODNYH. Nu pochemu, nu zachem on nam ego pokazal? Nu chto my emu plohogo sdelali?
GARKUSHA. Vidat', dozalupalis'. Vot u nih nervy i ne vyderzhali, tozhe ved' ne zheleznye.
TOLIK. Segodnya utrom eshche my notu Birobidzhanu preduprezhdenie sdelali. Mozhet iz-za etogo?
ZENIN. Tochno! Tochno iz-za etih evreev! Oni nayabednichali Izrailyu, te - svoemu sionistskomu lobbi, a lobbi - prezidenta za gorlo i vse!
LAPIN. Nu chto u vas vsegda evrei vinovaty?! Skol'ko mozhno?! Dve tysyachi let i vse oni!
ZENIN. A kto zh eshche?! Ne papuasy zhe? Kto vse eto vydumal? A Nobelevskie premii? Ni odnoj russkoj familii!
LAPIN. Nu i ne slushali by ih, esli ne nravitsya! A to tysyachu let Hristu molilis' - ne ponravilos', reshili eshche tysyachu let Marksa slushat'sya! Pozhivite hot' raz svoim umom, kak te zhe papuasy!
ZENIN. Ne trogaj Marksa!
LAPIN. Ne sobirayus' ya ego trogat', on pervyj nachal! S |ngel'som na paru!
ZENIN. A u vas, grazhdanin Lapin, s vashim dopuskom sestra v Amerike!
LAPIN. |to podlo - vo-pervyh, nikakoj sestry v Amerike u menya net! Vo-vtoryh, ona mne troyurodnaya! A v tret'ih... v tret'ih... vse koncheno! (Rydaet na grudi u Garkushi.)
GARKUSHA. Brata ne pozhalela, a govoryat - evrei horoshie rodstvenniki. Vot my, russkie - nu raz dali v mordu, nu dva - kulakom zhe, a ne bomboj! |h, Borya, Borya!
DORODNYH. Ne revite kak baba - vse koncheno! Vot ya baba - eto u menya vse koncheno, a ne u vas! |to ya neschastnaya, nu komu ya teper' nuzhna! Gospodi, nu komu ya teper' nuzhna! (Rydaet.)
REBEZOVA. Tovarishchi, vy zhe intelligentnye lica, perestan'te zhe, chert vas voz'mi, voz'mite sebya v ruki! Prosto psihoz kakoj-to! Nichego eshche ne koncheno, my eshche budem dolgo mu... mu... muchit'sya!! (Nachinaet rydat', vyzyvaya u ostal'nyh pervye priznaki isterii.)
DORODNYH. |-e-e-e... (Pripadaet k plechu Ivanova.)
IVANOV. CHto zhe nam teper' delat'?! Poka nashi pridut, my s uma sojdem!
TOLIK (s instrukciej v ruke). "Vo izbezhanie psihozov i shoka posle yadernogo udara prinimayutsya uspokoitel'nye veshchestva iz aptechki pervoj pomoshchi". Vot!
REBEZOVA (vshlipyvaya). Ono... ono iz®yato, chtoby narkomany ne... ne kololis'... Ih tak boyalis'... tak boyalis'... a teper' uspokoit'sya ne... ne... nechem!
GARKUSHA. Kak, nechem?! A eto chto?! (Potryasaet butylkoj.) Borya, ochnis'! Razvodi bystrej!
LAPIN. Kogo razvodit'? Zachem?
GARKUSHA. Razvodi bystrej, a to lyudej na glazah teryaem! V shok vojdut i ne vyjdut! Devki, gotov' tabletki iz buterbrodov!
Lapin i zhenshchiny, rydaya, gotovyat na skoruyu ruku stol.
ZENIN. Ne byvaet nezamenimyh lyudej i bezvyhodnyh polozhenij. Molodec, Ivan Danilovich! Spasibo ot imeni komandovaniya.
GARKUSHA. Spasibo v stakan ne nal'esh'. Nu, bratcy, vzyali bystro! Pomogite, u kogo ruki tryasutsya. YUrij Vital'evich, skazhite narodu.
IVANOV. Nu, s otpuskom! Oj, chto eto ya! Prosto: budem! Budem zhit'!
Vypivayut i zakusyvayut.
GARKUSHA. Bystro po vtoroj, poka recidiv ne prishel!
ZENIN. Pozvol'te mne skazat'. YA p'yu eto gor'koe, no poleznoe lekarstvo za mudruyu vnutrennyuyu i vneshnyuyu politiku nashej partii!
DORODNYH. Sovsem kak v fil'me uzhasov!
Vse vypivayut. Masha nachinaet ikat'.
MASHA. |to menya tetya vspominaet, chto ya domoj vovremya ne prishla.
ZENIN. Ej zhe net dvadcati odnogo, kto pozvolil spaivat'?!
REBEZOVA. Lekarstvo mozhno. Dajte mne eshche tabletochku, a to znobit. (Vypivaet i zakusyvaet.)
DORODNYH. Spat' hochetsya. (Zevaet.)
Vse nachinayut zevat' vsled za nej.
LAPIN. Estestvennaya reakciya na tyazhelyj stress.
ZENIN. Vsem otdyhat' - razobrat' nosilki. ZHenshchiny nalevo, muzhchiny napravo. (Nemnogo podumav.) Grazhdanin Lapin, sledujte za mnoj!
Lapin poslushno sleduet za Zeninym, tak oni kruzhat po scene.
LAPIN. A kuda my idem?
ZENIN. Imenem zakona vy arestovany i budete soderzhat'sya v kamere predvaritel'nogo zaklyucheniya. (Raspahivaet pered Lapinym dver' tualeta.)
LAPIN. A v chem ya obvinyayus'? (Bezropotno zahodit v dver'.)
DORODNYH. Da! CHto on sdelal?
IVANOV. Za chto vy ego tak?
REBEZOVA. Kak zhe my bez tualeta?
ZENIN. Za shpionazh v pol'zu vraga, za izmeny Rodine i za mnogo drugih, eshche ne vyyavlennyh prestuplenij, ya prigovarivayu vas k smertnoj kazni! (Dostaet iz sumki pistolet i celitsya v Lapina.) Smert' predatelyu!
Lapin obmyakaet i padaet na pol. Garkusha taburetkoj b'et Zenina po golove. Zenin padaet na pol.
TOLIK (podnyav pistolet). Igrushechnyj, no ochen' pohozh.
GARKUSHA. Zapozdali s lekarstvami, chut' Boryu ne poteryali!
REBEZOVA. Psihoz, po vsem priznakam psihoz! Davajte spat', poka drug druga ne perebili. Devochki, prashchevidnuyu povyazku ZHoresu!
Muzhchiny v transe rasstavlyayut nosilki, zhenshchiny zanimayutsya Zeninym, delayut povyazku i kladut ego na nosilki.
ZENIN (ochnuvshis'). CHto eto bylo? Povtornyj udar?
REBEZOVA. Da, milyj, slabyj povtornyj udar.
ZENIN. Vot svolochi! Skazhite, Kira, ya umru?
REBEZOVA. Nikogda! Spi, spi, milyj.
Bayu-bayushki-bayu,
Komendantushku moyu.
Pridet seren'kij volchok,
Hvatit ZHoru za bochok!
ZENIN. Skorej by v stroj. (Zasypaet.)
IVANOV (sonno). CHto zhe nam teper' delat'?
GARKUSHA. Spi, YUra, utro vechera mudrenee.
Vse zasypayut. Ne spyat tol'ko Masha i Tolya. Oni podnimayut golovy s izgolovij nosilok, smotryat drug na druga i vstayut. Tiho podnimayutsya, podhodyat drug k drugu i obnimayutsya. Masha neslyshno rydaet, Tolya uteshaet ee. Ih skorbnoe ob®yatie napominaet statuyu, oni nedvizhimy.
Konec pervogo dejstviya
Dejstvie vtoroe
Ubezhishche obrelo zhiloj vid. SHirmami vydeleny muzhskaya i zhenskaya poloviny. Na natyanutoj verevke sushitsya bel'e. V ubezhishche zharko - eto vidno po nekoj frivol'nosti v odezhde. Dorodnyh v sootvetstvuyushchem kostyume zanimaetsya chem-to vrode okopnoj aerobiki. Rebezova i Masha gotovyat zavtrak. Tolya sortiruet literaturu na tualetnuyu bumagu pod rukovodstvom perevyazannogo Zenina.
TOLIK. ZHores Filimonovich, proshlogodnij martovskij plenum, bumaga tonkaya, horoshaya, goditsya?
ZENIN. Daj vspomnit', proshlogodnij martovskij... Po uluchsheniyu bytovogo obsluzhivaniya, chto li?
TOLIK. Net, po sel'skomu hozyajstvu.
ZENIN. Goditsya, rvi spokojno.
Tolya obryvaet oblozhku, skladyvaet bumagu v stopku.
TOLIK. A iyun'skij etogo goda?
ZENIN. |tot eshche nel'zya!
Iz tualeta v majke i protivogaze na boku, s polotencem na shee vyhodit Ivanov, zavorozhenno smotrit na Dorodnyh. Tolya unosit gotovuyu stopku bumagi v tualet.
REBEZOVA. Obratite vnimanie, YUrij Vital'evich, kakaya sila voli - v takie minuty ne zabyvat' o fizicheskoj kul'ture!
DORODNYH (delaya vypady derevyannym ruzh'em). Konkurenciya budet zhestokaya, vseh muzhchin pozabirayut! (Ubegaet na zhenskuyu polovinu.)
ZENIN. Muskul svoj, dyhanie i telo treniruj s pol'zoj dlya voennogo dela!
DORODNYH (krichit, vyhodya iz zhenskoj poloviny). Gde moj francuzskij dezodorant? Vot vor'e!
ZENIN. Vy ne v kazarme, vybirajte vyrazheniya! Dezodorant iz®yat mnoj dlya oblagorazhivaniya rabochej atmosfery v tualete.
DORODNYH (zamechaya Ivanova). Dobroe utro, YUrij Vital'evich, kak spalos'?
IVANOV. Kak ni stranno - horosho. Vot tol'ko kurit' ochen' hochetsya, ne znayu, chto i delat'!
ZENIN. Tol'ko cherez moj trup!
DORODNYH. Poterpite zhe, vy kak malen'kij mal'chik. O-o, kak vy uhitryalis' pryatat' vsyu etu goru myshc? Mozhno, ya potrogayu biceps? Vy ideal'no slozheny dlya svoego vozrasta, vot chto ya vam skazhu!
REBEZOVA (tiho). Nu i nahalka ty, Lenka.
DORODNYH. Kakaya est' - ne obratno lez'! (Uhodit v tualet.)
Poyavlyaetsya Garkusha.
IVANOV. Ivan Danilovich, kurit' hochetsya, pridumajte chto-nibud'.
ZENIN. Tol'ko cherez moj trup.
GARKUSHA. CHto mne za eto budet?
IVANOV. Vse chto v moej vlasti!
GARKUSHA. Utrennee lekarstvo.
LAPIN (vyhodit iz muzhskoj poloviny). I mne.
GARKUSHA. Utrennee lekarstvo dlya menya i Bori! Davajte vash protivogaz. Do chego ya umnyj, sam inogda udivlyayus'. Zakurivajte, YUrij Vital'evich, zakurivajte, ne bojtes', a vydyhajte syuda, tol'ko szadi napered. (Protyagivaet emu protivogaznuyu korobku.) Nu kak, nikakogo vyhlopa?
Ivanov zhestami vyrazhaet radost'.
LAPIN. Proshu vydat' premiyu za izobretenie! (Idet k stolu vmeste s Garkushej, vypivayut i zakusyvayut.)
Siyayushchaya utrennej krasotoj, iz tualeta vyhodit Dorodnyh.
IVANOV (s korobkoj v zubah). O-o-o!
REBEZOVA. Kakoj persik propadaet - kuda tol'ko muzhiki smotryat!
LAPIN. Mozhet, on s nitratami.
DORODNYH. T'fu na tebya!
REBEZOVA. Zavtrak gotov!
ZENIN. Ob®yavlyayu obshchee postroenie s pogolovnym radiacionnym kontrolem vseh glavnyh organov tela. Stanovis'!
Vse stroyatsya.
MASHA. Kak v lagere - ruki proveryat'.
GARKUSHA. Tochno - eshche shmon obshchij provesti i vertuhaev po vyshkam rasstavit'.
ZENIN. Razgovorchiki v stroyu! Proshedshie kontrol' imeyut dostup k stolu.
Ivanov meryaet vseh po ocheredi, povtoryaya "Vy v norme - pyatnadcat' mikrorentgen". Poslednej stoit Dorodnyh, ee kontrol' zatyagivaetsya.
DORODNYH. Kak u menya s aktivnost'yu, YUrij Vital'evich?
IVANOV (v otupenii izmeryaya ee). Povyshennaya, no ne mogu opredelit' lokalizaciyu.
REBEZOVA. YUrij Vital'evich, Lena - vas zhdut!
Vse sidyat za stolom i zavtrakayut. Molchanie preryvaet Lapin.
LAPIN. Pochemu ya ne vizhu v racione profilakticheskih sredstv protiv radiacionnogo porazheniya krovetvornoj sistemy nashih organizmov?
GARKUSHA. Da, pochemu? Organizmy v nalichii, a profilaktiki netu. Koe-kto pozabyl uroki CHernobylya. ZHores, nado!
ZENIN. Kira, vydaj osobo porazhennym, oni zh ne otstanut!
IVANOV. YA, pozhaluj, tozhe. Hotya nekotorye avtoritety i vozrazhayut, no, znaete li, narodnaya mudrost', vekovoj opyt, etogo tak srazu ne otbrosish'.
DORODNYH. I mne tozhe.
ZENIN. Lej vsem.
MASHA. YA ne budu.
TOLIK. YA tozhe ne budu.
GARKUSHA. Pravil'no, vy organizmy molodye, sami spravites'. A my pokolenie zastojnoe, zastoyalis', stalo byt', nam doping nuzhen. (Zabiraet porcii Toli i Mashi.) Ty menya uvazhaesh', Boris?
LAPIN. YA gorzhus' toboj, Ivan! Ty dlya menya... dazhe ne znayu kto!
Zavtrak prodolzhaetsya.
GARKUSHA (posle nekotorogo molchaniya). Horosho sidim.
LAPIN. I ne govori.
TOLIK (chitaet broshyuru). "Posle perioda tyazheloj depressii u porazhennogo lichnogo sostava vozmozhna kratkovremennaya ejforiya". CHto takoe ejforiya, hu nouz?
LAPIN. |to kogda horosho sidim.
ZENIN. Poproshu ne matyugat'sya na yazyke protivnika. Ob®yavlyayu prikaz: prezhnie normy prodovol'stviya sohranyayutsya tol'ko komandnomu sostavu, ranenym i beremennym zhenshchinam. Kira Andreevna, vyyavi beremennyh i ranenyh.
REBEZOVA. A kto nachal'stvo?
ZENIN. YA i YUrij Vital'evich.
IVANOV. YA otkazyvayus' v pol'zu... e-e-e... v pol'zu beremennyh!
ZENIN. Ne polozheno. Est' instrukciya.
GARKUSHA. Na vsyakuyu instrukciyu est' taburetka.
REBEZOVA. Net, tol'ko ne eto! Bud'te zhe miloserdny!
LAPIN. My tol'ko oboznachim, slegka tak!
ZENIN. CHto takoe - bunt?! Imeyu pravo primenit' oruzhie!
LAPIN. Vashe oruzhie, kak skazal Vasilij Konstantinovich, - peredovaya marksistsko-leninskaya ideologiya. Vot i prilozhite ee k tekushchemu momentu kakim ugodno koncom!
IVANOV. Dejstvitel'no, nazrela neobhodimost' obsudit' nashe polozhenie s filosofskoj pozicii, a imenno - chto nam delat' v slozhivshejsya situacii? Skol'ko mozhno zhdat'?
REBEZOVA. Stol'ko del - poluchit' kartochki, otovarit' ih, okna zakleit', v konce koncov.
GARKUSHA. K zime termoyadernoj gotovish'sya? Klejsteru ne hvatit, Kira, klejster deficit.
LAPIN. I gde vy uvidite eti stekla, postav'te na nih krest, Kira Andreevna, oni uzhe vybity. Tol'ko fanera!
MASHA. A kvartiry cely?
LAPIN. Kvartiry dolzhny ostat'sya, no tol'ko stalinskie.
MASHA. A esli budut... nu... pustye, to est', ne pustye, a lishnie - ih otdadut tem, u kogo net?
GARKUSHA. Uprashivat' budut - ne voz'mu!
REBEZOVA. Durak ty, chto li, Ivan?! Vrode eshche i ne pil kak sleduet! Kvartiru - da ne vzyat'!
GARKUSHA. YA davno, eshche do vojny, prilozhil etu hrenovuyu ideologiyu k tekushchemu momentu. Postavlyu pamyatnik zhene - i uedu v derevnyu, ya i dom prismotrel.
LAPIN. A kak zhe ya, Ivan?!
GARKUSHA. Dom bol'shoj - mesta vsem hvatit. I tebe, i korove, i svinkam. Kak Matroskin s SHarikom zhit' budem, chem my huzhe sobak-to! Apparat bespartijnyj u menya davno svarganen, s dvojnoj peregonkoj, uemistyj i dyuzhe ekonomnyj - ego na VDNH - vernaya zolotaya medal'!
LAPIN. A utki s gusyami?!
GARKUSHA. Vse budet - krome bab, chisto muzhskoj fermerskij monastyr'. Nu, agroprom, skorej vsego - togo! I kolhozy tozhe - togo! Dizelek nebol'shoj - kladi desyat' butylok pervacha - est' praporshchik znakomyj, butylka - polcisterny solyary. On na tankovom poligone bazoj zaveduet, tam tankov - vo! A s samogonom ploho. A u nas vse naoborot budet.
IVANOV. A banya u vas budet?
GARKUSHA Banya - pervoe delo. Poparilsya - i v ozero, kamyshi, utochki posvistyvayut - zhizn' vokrug - nikakogo kommunizma ne nado!
DORODNYH. A griby, a yagody - pro nih-to zabyli, Ivan Danilovich?!
REBEZOVA. A pro travy, bosikom po rose, dysha po Butejko, kak zhe bez etogo?!
GARKUSHA. Bosikom - skol'ko ugodno, no s yagodami trudnovato - sahar-to strategicheskoe syr'e, bez nego apparat ne rabotaet i konechnogo rezul'tata ne vydaet. A glavnoe, kak nas uchila rodnaya i vsepobezhdayushchaya - eto konechnyj rezul'tat!
IVANOV. Mozhno pchel zavesti! Med ochen' polezen.
GARKUSHA. Zmeevik na medu chasto zabivaet i golova potom bolit sil'no! A s anal'ginom-to teper' oj-oj-oj budet!
LAPIN. Stanochki postavim - tokarnyj, frezernyj i sverlil'nyj! YA oranzhereyu postroyu, zimnyuyu, kartiny vecherom pisat' budu, gobeleny tkat'!
DORODNYH. YA tozhe hochu gobeleny! Hochu gobeleny vyshivat'! Gospodi, nu kak hochetsya hot' odin gobelenchik vyshit'!
GARKUSHA. My tebya, YUr'evna, v ekonomki voz'mem. Baba ty spravnaya i po dvoru ot tebya pol'za budet. No zhit' budesh' otdel'no, tam est' hatka, rovno na tebya.
DORODNYH. Spasibo, Danilych!! (Brosaetsya na sheyu Garkushe.)
ZENIN (vzvolnovanno). |-e, pogodite! |konomku vzyali, a pro plotnika-to zabyli! Verstak nuzhen, a pri nem plotnik. Bez plotnika dvor, chto cerkov' bez popa! YA znayu odnogo, s detstva priuchennyj - lyul'ku, sani, grob - vse umeet! V chistom vide.
GARKUSHA. Gde zh on, takoj cennyj kadr?
ZENIN (vstaet). |to ya.
LAPIN. Ivan, nu zachem nam plotnik?! ZHili bez nego i prozhivem dal'she!
GARKUSHA. Plotnik - veshch' nuzhnaya.
LAPIN. Vot uvidish' - on tebya pervym i zalozhit, sdast, kak Pavlik Morozov, k sed'momu noyabrya. U nego zhe uslovnyj refleks vyrabotalsya!
ZENIN. Ne sdam, chestnoe slovo partijca.
GARKUSHA. ZHores, mozhet vyjdesh' s partii potihon'ku, pod shumok? My tebya ne osudim.
ZENIN. Ne prosi, Ivan, umru bez nee.
REBEZOVA. Ochen' interesno poluchaetsya! CHelovek za vas vsyu zhizn' polozhil, a vy emu v kuske trudovogo hleba otkazyvaete! Raj dlya izbrannyh stroite! Dozhili!
LAPIN. Vot vidish', Ivan, - nas uzhe shantazhiruyut!
GARKUSHA. Da ne ori ty, Kira, - voz'mem my ZHoresa, s ispytatel'nym srokom, pravda. Porabotaet, tak, mozhet, ne on s partii, a partiya iz nego vyjdet - byvali takie sluchai. Trud, on oblagorazhivaet.
DORODNYH. YUrij Vital'evich, a vy pochemu ne zapisyvaetes'?
IVANOV. Uvy, ya ne prisposoblen k sel'skomu trudu, zaviduyu vam vsem. Vyjdu na volyu, organizuyu kakuyu-nibud' laboratoriyu, stavok mnogo osvobodilos', budem meryat' chto-nibud' potihon'ku. Svet ne bez dobryh idej!
DORODNYH. Kak tak mozhno, nu kak tak mozhno! My mechtaem o novoj zhizni na beregu svetlogo ozera, a vy opyat' - meryat'! Organizovyvat'! Nam sud'ba dala takoj shans - nachat' vse snachala, a vy, vy... (Plachet.)
REBEZOVA. Soznajtes', YUrij Vital'evich, ved' vam vse davno nadoelo?
IVANOV. Nadoelo.
LAPIN. A mechta u vas est'? Zavetnaya?
IVANOV. Est'. No tol'ko ne smejtes', proshu vas.
GARKUSHA. Nu, kak mozhno?
IVANOV. Delo v tom... delo v tom... Nu, koroche govorya, ya syn svyashchennika. Da, ya popovskij syn i etogo ne styzhus'! V dushe svoej.
ZENIN. Aga! Interesnyj faktik! Vot eto novost'! Tot-to vy o dushe mne tak chasto peli - deskat', ne budem brat' greha na dushu, ZHores Filimonovich, ogranichimsya na sej raz vygovorom!
GARKUSHA (grozya taburetkoj). A nu zatknis', ZHores, uvolyu s plotnikov, ty menya znaesh'!
IVANOV. YA mechtayu... ochutit'sya... v malen'koj cerkvi, ona u nas byla nebol'shoj, no ochen' uyutnoj... YA pomogayu otcu v utrennej sluzhbe, vsenoshchnaya... Gospodi, prosti menya, ya zhe ot otca otreksya. Gospodi, prosti menya! (Padaet na koleni.)
ZENIN. YA tak i znal! Zav laboratoriej, professor, russkij, byvshij chlen i na tebe... Syn kulackogo popa! Vraga naroda! Tysyachu let lyudyam mozgi pudrili! YA dogadyvalsya, no teper'! No teper'! Pravda - ona vsegda...
Garkusha p'et Zenina taburetkoj po golove, Zenin padaet.
REBEZOVA. Hvatit, ne bej ego! (Brosaetsya k Zeninu.)
GARKUSHA. Tam, YUrij Vital'evich, ostalas' cerkvushka malen'kaya takaya, chasovenka skoree, chelovek na desyat', ne bol'she. YA eshche hotel ee pod seno prisposobit', no esli dusha prosit, to hren s nim, s senom-to. Otdelaem ee v luchshem vide, vot ZHores i zajmetsya. Pravda, ZHores?
ZENIN (pripodnimayas'). Vse sily otdam na vosstanovlenie hrama, chaj kreshchenye ved', ne nehristi. CHto eto bylo, Kira? Opyat' povtornyj udar?
REBEZOVA. Tebe nado lech', ty kontuzhen. Ochen' slabyj povtornyj udar! (Vedet Zenina na muzhskuyu polovinu.)
ZENIN (na hodu). Iz poslednih sil ceplyayutsya za svoj prognivshij stroj. Pochemu ih partiya bezdejstvuet, ne beret vlast', ved' situaciya tam revolyucionnaya!
LAPIN. V glubokom podpol'e ona, v glubochajshem!
IVANOV (Garkushe). Gde vy tak horosho nauchilis' mozgi vpravlyat'? Vy prosto volshebnik, Ivan Danilovich! Prostoj taburetkoj i takie zapushchennye sluchai lechite!
GARKUSHA. Hm. Odin byvshij doktor v zone nauchil - dozirovannyj udar, govoril, derevyannym predmetom otshibaet pamyat' vrednuyu i nenuzhnuyu, a zdorovuyu osnovu ne zatragivaet i tol'ko vsemu sposobstvuet. No tol'ko muzhikov - na bab ne dejstvuet, po zhene proveryal! My tak stukachej lechili. Lagernaya gomeopatiya - vo kak on nazyval - podobnoe lechit' podobnym.
MASHA. Vy sideli?! Vy... ugolovnik, Ivan Danilovich?
GARKUSHA. YA kartochki hlebnye poddelyval. Molodoj byl, glupyj, zhrat' posle vojny hotelos'. Zato teper' - lafa! YA na ves' dom saharnyh talonov nadelal besplatno. YA teper' uzhe recidivist!
DORODNYH. A domovyj komitet - smotrit i molchit?
GARKUSHA. Ni odin ne stuknul, tol'ko spasibo govoryat i desyat' procentov mne po ugovoru. Molchat, kak partizany!
MASHA. Tolik, nu chto ty-to sidish' i molchish'? Pro nas vse zabyli, molodym vezde u nas skatert'yu doroga? CHto nam delat'?!
MASHA. YA voevat' pojdu.
LAPIN. Konechno, konechno, vse pojdem. No esli horoshen'ko vse vzvesit' - bez emocij - chem ploho byt' stranoj proigravshej? Vo-pervyh, na vojnu tratit'sya uzhe ne nado budet; vo-vtoryh, YAponiya. Germaniya da i Italiya zhivut ne kislo, zrya chto li za odnogo bitogo dvuh nebityh dayut?
IVANOV. Logichno. No chto imenno Tole i Mashe delat'?
DORODNYH. Detej! I kak mozhno bol'she!
Poyavlyaetsya Zenin.
ZENIN. Deti - cvety zhizni. Vse luchshee - detyam, oni nashe budushchee!
REBEZOVA. Otlezhalsya by paru chasikov!
ZENIN. Sejchas ne vremya - vrag hiter i kovaren. I ne dremlet!
MASHA. My znaem bez vas, chto nam delat'. My reshili pozhenit'sya. Pravda, Tolik?
TOLIK. Da. My eto davno reshili - eshche vchera vecherom.
MASHA. I my ne budem eto otkladyvat'. Kto znaet, chto budet zavtra? My ne mozhem bol'she zhdat'.
REBEZOVA. No ne zdes' zhe eto delat'?
LAPIN. A pochemu by i net? YUrij Vital'evich - deputat rajsoveta, on olicetvoryaet soboj Sovetskuyu vlast', on ih i raspishet!
IVANOV. Ne znayu tol'ko, budet li eto dejstvitel'nym aktom. CHto zhe nam delat', ZHores Filimonovich?
ZENIN. Instrukciya napryamuyu govorit o razdelenii ukryvantov na dve gruppy po polovym priznakam. Naschet soedineniya tam nichego ne skazano, znachit zapreshcheno i tochka. V voennoe vremya tratit' sily na razmnozhenie - prestupno!
MASHA. Esli vy nam pozvolite, my sami pozhenimsya! Pravda, Tolik?
TOLIK. YA gotov k etomu.
MASHA. Mne nadoelo slyshat' vsyu zhizn' - eto nel'zya, to nel'zya! Mozhet vsya zhizn' na Zemle uzhe konchilas', a mne vse eshche nel'zya! YA uzhe vzroslaya, i esli pit' mne zapreshcheno, to zamuzh mozhno. Da!
IVANOV. Kak bystro vzrosleyut lyudi!
DORODNYH. I eto nasha skromnica! CHto zhe togda delat' mne? Mozhet byt', ya tozhe hochu zamuzh, no ne krichu ob etom na kazhdom uglu!
MASHA. |to vashi problemy!
DORODNYH. Vot blagodarnost' za vse! (Plachet.)
GARKUSHA. Ne plach', Elena, ya tebya lichno pristroyu. CHtoby baba s hatoj, da i muzhika ne nashla?
IVANOV. Dejstvitel'no! V obshchem, ya ne protiv. Vremya u nas est'.
REBEZOVA. Produkty est'.
LAPIN. I zhelanie v nalichii.
ZENIN. Tovarishchi, nu kak zhe eto poluchaetsya?! YA apelliruyu k vashemu zdravomu smyslu! Vsya strana kak odin, a eti dvoe kak, kak... YA dazhe slov podobrat' ne mogu! A esli drugie zahotyat?
GARKUSHA. Na zdorov'e! Otkuda zh deti vo vremya vojny berutsya? Po prikazu Verhovnogo, chto li? Ili ot nasil'nikov-fashistov?
LAPIN. Po teorii akademika Lysenko samozarozhdayutsya.
REBEZOVA. Davajte golosovat', poka drug druga snova ne perebili.
ZENIN. Podchinyayus' bol'shinstvu. Nado vybrat' schetnuyu komissiyu. Golosovanie tajnoe.
IVANOV. Poproshu kazhdogo polozhit' byulleten' v moj protivogaz. Krestik - za svad'bu, nolik - protiv. U vas (obrashchaetsya k molodym) odin golos na dvoih dlya nechetnosti i po spravedlivosti.
Vse rashodyatsya po uglam i zapolnyayut byulleteni.
IVANOV. Poproshu Elenu YUr'evnu i ZHoresa Filimonovicha v sostav schetnoj komissii. Ne toropites', tovarishchi, obdumajte kak sleduet svoe reshenie - nam s nimi zhit' eshche dolgo. Elena YUr'evna, proshu oglasit' rezul'taty.
DORODNYH. Vsego podano sem' byulletenej. Iz nih godnymi priznany sem'. Itogi golosovaniya: vozderzhavshihsya - net, protiv svad'by tri golosa, za svad'bu - chetyre.
IVANOV. Itak, bol'shinstvom v odin golos zhizn' prodolzhaetsya! Brakosochetanie sostoitsya zavtra v semnadcat' chasov po moskovskomu vremeni.
GARKUSHA i LAPIN. Ura-a-a!
Masha i Tolik obnimayutsya. Po licam vidno, chto protiv golosovali Rebezova, Zenin i Dorodnyh.
Konec vtorogo dejstviya
Dejstvie tret'e
Poseredine sceny svadebnyj stol, nakrytyj po vsem pravilam - s butylkami, zakuskami i bumazhnymi cvetami. Nevesta vsya v belom, na nej fata i venochek iz cvetov. ZHenih odet v chernyj kombinezon iz garderoba spasatel'noj komandy s belym galstukom-babochkoj. Ostal'nye personazhi pereodevayutsya v svoih polovinah.
MASHA. Vse kak polagaetsya. Tolya, ty ne serdish'sya na menya?
TOLIK. Za chto ya na tebya dolzhen serdit'sya?
MASHA. YA pervaya predlozhila vse eto. Tak ved' ne postupayut horoshie devochki. YA plohaya?
Vmesto otveta Tolya celuet Mashu. Vyhodyat Garkusha i Lapin.
LAPIN. Treniruyutsya vse svobodnoe vremya - professional'nyj podhod.
GARKUSHA. Oni dumayut - tak vsyu zhizn' budet.
LAPIN. Deti, ne uvlekajtes', dajte vzdohnut' drug drugu.
GARKUSHA. Davaj po pervoj, chtoby sleza iz glaz sama katilas'.
Nalivayut v ryumki.
LAPIN. Za chto p'em?
GARKUSHA. Za upokoj nashej Nyushi. Ne chokayas'. Carstvo ej nebesnoe. (Vypivayut.) Dushevnaya byla zhenshchina. Ochen' lyubila menya... vospityvat'.
MASHA. A skol'ko let vy byli zhenaty?
GARKUSHA. Skol'ko sebya pomnyu - let tridcat' pyat', chto li? Dva sroka za ubijstvo i pyaterka za grabezh so vzlomom.
LAPIN. Za tvoyu svobodu, Ivan! A vam, deti, ni-ni, chtob potomstvo zdorovoe roslo. Budem! (CHokayutsya.)
GARKUSHA. Teper' my s toboj choknutye. YA tebya ochen' uvazhayu, Boris. My s toboj vo kak zazhivem! U nas vse budet!
TOLIK. Poka ya budu v armii, Masha pozhivet u vas, mozhno?
GARKUSHA. O chem rech' - i rodit u nas. Parnoe moloko iz-pod korovki - chto eshche dityu nado?
TOLIK. Esli ya vernus', ya uveren, chto vernus', sdelaem sputnikovoe televidenie, ves' mir smotret' budem!
LAPIN (poet po-anglijski). Vse, chto vam nuzhno - eto lyubov'.
GARKUSHA. Pogodi, ne voj! Vot slushajte, detskij hor poet - u menya slezy na glazah i murashki po spine. Nash gimn budet. (Poet.)
Prekrasnoe daleko, ne bud' ko mne zhestoko,
Ne bud' ko mne zhestoko, zhestoko ne bud'!
Vse podhvatyvayut i poyut neskol'ko strof. Garkusha plachet.
LAPIN. Vot i pervaya sleza poshla. Dal'she legche budet.
Vyhodyat Rebezova i Dorodnyh.
LAPIN. Ogo!
REBEZOVA. Nu, kak my smotrimsya?
LAPIN. Montana!
Poyavlyayutsya Ivanov i Zenin. Na Ivanove krasnaya deputatskaya perevyaz', na Zenine - polotence, shitoe petuhami.
LAPIN. Pribyli oficial'noe lico tovarishch Ivanov i posazhenyj otec tovarishch ZHores!
DORODNYH. YUrij Vital'evich, kak vy prekrasno vyglyadite so znakami vlasti!
ZENIN. Vlast' - ona i v Afrike vlast', nikomu ne dast propast'!
IVANOV. Nu-s, pristupim k tainstvu brakosochetaniya. YA, v obshchem-to, bol'she znakom s cerkovnym obryadom. Nu, nichego, chto-nibud' sochinim. (Poet.)
O, ty prekrasna, vozlyublennaya moya, ty prekrasna!
Glaza tvoi golubinye pod kudryami tvoimi!
REBEZOVA. Gospodi, nu i golosishche!
IVANOV. |-e! YA eshche ne tak mogu!
ZENIN. Postroilis' po poryadku: brachuyushchiesya! Mat' i otec posazhenye! Damy i kavalery! Vse gotovo, YUrij Vital'evich!
IVANOV. Dorogie Masha i Tolya! Poproshu vas podojti k etomu stolu. Po sobstvennoj li vole vy vstupaete v brak?
TOLIK i MASHA. Da! Da!
IVANOV. Imenem RSFSR blagoslovlyayu vas i ob®yavlyayu muzhem i zhenoj! Plodites' i razmnozhajtes', ochen' proshu vas. V znak lyubvi i vernosti proshu obmenyat'sya kol'cami.
Masha i Tolya odevayut drug drugu kol'ca.
Proshu pozdravit' novobrachnyh!
Vse obnimayutsya i celuyut obruchennyh.
LAPIN. Troekratnoe "Ura" v chest' molodozhenov!
Vse krichat "Ura". Ivanov dostaet butylku shampanskogo i otkryvaet ego.
DORODNYH. SHampanskoe! Vy volshebnik, YUrij Vital'evich! (Celuet ego.)
IVANOV. YA tol'ko uchus', Elena YUr'evna. Proshu bokaly! Za zdorov'e molodyh! (Napolnyaet vsem stakany.)
REBEZOVA. Schast'ya vam, deti nashi! (Vse vypivayut.) Sovsem kak do vojny! Kakoe vremya bylo!
GARKUSHA. Da uzh, bylo vremechko! No nichego, zazhivem po-novomu.
Lapin chto-to shepchet Garkushe na uho, oni vdvoem hvatayut Mashu i s krikami "Vykup davaj!" pryachutsya v tualete.
IVANOV (derzhit Tolika). |to prosto obychaj takoj! Oni shutyat!
ZENIN (stuchit v dver'). Konchajte vashi starorezhimnye shtuchki! |to svad'ba komsomol'skaya!
GARKUSHA (iz-za dveri). Zabud' pro komsomol, staryj osel! Tolya, vykup davaj, a to nevestu zashchekotim, ona k tebe interes poteryaet!
Iz-za dveri slyshen Mashin smeh: "Oj, ne nado! YA shchekotki boyus'!"
REBEZOVA (s podnosikom). Za caricu nashu, Petrovu Mashu, vykup carskij, podarok gospodarskij!
Dver' raspahivaetsya, Masha brosaetsya na sheyu Tol'ku. Garkusha s Lapinym vyhodyat, vypivayut i zakusyvayut.
REBEZOVA. Proshu k stolu, gosti dorogie!
DORODNYH. Hot' by menya kto ukral i poshchekotal, ya by eshche ne tak smeyalas'.
IVANOV. Posidim eshche den'ka dva i vasha ochered' podojdet, Elena... Mozhno, ya vas Lenoj budu zvat'?
DORODNYH. Konechno, mozhno, YUrij Vital'evich. Vam mozhno vse, dazhe chego nel'zya.
Ivanov provozhaet ee k stolu. V centre stola - molodye. Sleva ot nih sidyat Zenin i Rebezova, sprava - Ivanov i Dorodnyh. Na uglah stola - Garkusha i Lapin. Ivanov chto-to nasheptyvaet Dorodnyh na uho, ona smeetsya i hlopaet ego po ruke.
REBEZOVA. YUrij Vital'evich! YUrij Vital'evich, ochnites'!
IVANOV. Da-da, ya zdes'. CHto ya dolzhen delat'?
ZENIN. Prodolzhat' rukovodstvo meropriyatiem do samogo, tak skazat', konca.
IVANOV. Predlagayu vybrat' tamadoj Borisa Mihajlovicha!
Vse krikom obodryayut ego vybor.
LAPIN (vstaet). Pozvol'te podnyat' etot bokal s solnechnym kartofel'nym napitkom za dvuh vlyublennyh, yavivshih nam tainstvo vechnoj zhizni na zemle. Poka sushchestvuet lyubov' - zhizn' nepobedima. Durost' nashej mudroj vneshnej politiki soedinila ih - i nichto teper' ne raz®edinit! Za schast'e!
Vse vstayut, chokayutsya s molodymi.
GARKUSHA. Nu do chego gor'kaya kartoshka urodilas' nynche! Vot oni, nitraty, yazvi ih dushu! U nas, Boris, nitratov ne budet, tol'ko chistoe korov'e govno. Gor'ko! Do chego zhe gor'ko!
IVANOV. Dejstvitel'no gor'ko!
ZENIN i REBEZOVA (vmeste). Gor'ko! Gor'ko!
Masha i Tolik vstayut i celuyutsya. Vse schitayut horom: desyat', devyat', vosem', sem', shest', pyat', chetyre, tri, dva, odin!
LAPIN. Zirou - vot nash otvet CHemberlenam!
REBEZOVA. Esh'te, gosti dorogie! Holodil'nika net, vse ravno propadet, tak hot' poedim kak sleduet.
ZENIN. A nu kak konchitsya, chto budem delat'?
GARKUSHA. Tebya gryzt' nachnem - von ty kakoj gladkij! Ne bois', eto zhe russkaya rabota - (pokazyvaet na ubezhishche) - znachit, vyjti smozhem! Ne tyani za dushu, Borya!
LAPIN. Vtoroj tost - za roditelej. Slushaj, Masha, Kiru Andreevnu, kak rodnuyu. Posazhenyj otec, vstan'te! Tolya, otcov ne vybirayut. Syn za otca ne otvechaet, no otec neset za syna polnuyu partijnuyu otvetstvennost'.
ZENIN. Anatolij, eto tochno.
LAPIN. Za zdorov'e roditelej!
GARKUSHA. Ono konechno luchshe poshlo, no vse ravno gor'ko!
IVANOV s DORODNYH. Gor'ko! Gor'ko!
Celuyutsya Tolya s Mashej i Zenin s Rebezovoj.
LAPIN. Rad videt' takoj entuziazm! Oficial'nuyu chast' na etom schitayu zakrytoj. U kogo est' kakie dopolnitel'nye chuvstva, mogut vyskazyvat' po ocheredi.
GARKUSHA. Mozhno ya?
LAPIN. Davaj, Ivan. Do koncerta eshche daleko, poproshu gotovit' nomera, mozhno parnye. Itak, slovo imeet veteran i invalid semejnoj zhizni Ivan Danilovich Garkusha.
GARKUSHA. YA voeval na dvuh semejnyh frontah, mne est', chto skazat' molodym. Pokazat' ne smogu, bo invalid, no skazat' eshche est' chto. YA davno dumal ob semejnoj zhizni kak svoej, tak i na chuzhih primerah. CHto v semejnoj zhizni glavnoe? Vot vopros voprosov!
DORODNYH. Glavnoe - eto seks!
IVANOV. Logichno.
GARKUSHA. Vo - i ya tak dumal po pervosti! Dlya chego, dumal, lyudi zhenyatsya? Dlya etogo samogo, dlya seksu. Nu, ya i vdaril po nemu. Kak v olimpijskih igrah - dal'she, vyshe, sil'nee!
LAPIN. Al'tius, fortius, koitus!
GARKUSHA. Pravil'no, koitus! Rabotal, ne pri zhenshchinah budet skazano, kak molotilka na toku, tol'ko ottaskivat' uspevaj. God rabotayu, dva, privodnye remni poiznosilis' i oslabli. Stal ya doping prinimat', eshche goda na tri menya hvatilo. No privyk organizm k dopingu, a ot seksa stal mordu vorotit'. Dal'she - bol'she, to est', men'she. CHem mozhno zamenit' seks?
DORODNYH. Den'gami.
GARKUSHA. Umnaya ty baba, Elena! Pereklyuchil ya svoyu molotilku na den'gi. God molchu, dva - ran'she hot' za udovol'stvie, a teper' za chistyj interes. I snova zadal ya sebe glavnyj vopros, stal enciklopediyu po vecheram chitat'. I nashel!
MASHA. CHto zhe tam, Ivan Danilovich?
LAPIN. Ne tomi molodyh!
GARKUSHA. Gorlo peresohlo. (Vypivaet.) Nashel ya etogo francuza, chto pro olimpijskij koitus govoril. Hu... Hu... pamyat', chert by ee bat'ku vzyal!
IVANOV. Kuberten?
GARKUSHA. On samyj. Za Hubertena! (Vypivaet.) On, parazit, vtoroj deviz dlya semejnoj zhizni pridumal, dlya perehodnogo perioda, kogda k seksu interes propal, a zhit' eshche hochetsya. On skazal: v semejnoj zhizni glavnoe, govorit, ne pobeda, glavnoe - uchastie! Uchastie drug k drugu! Tak vyp'em zhe, chtoby vy byli uchastlivy drug k drugu i ne bili po golovam kak slovami, tak i tverdymi predmetami!
ZENIN. Vsej dushoj i telom prisoedinyayus' k tebe, Ivan! SHCHadite drug druga!
Vse p'yut za uchastie.
ZENIN. Kol' stal, skazhu dalee. Masha, zhdi ego, tol'ko ochen' zhdi. Tolya, hrani vernost' Rodine. Za granicej mnogo soblaznov (Poet.)
Za granicej tuchi hodyat hmuro,
Kraj surovyj tishinoj ob®yat!
Esli plen, poslednyaya pulya - sebe. Sovetskij chelovek ne mozhet byt' rabom!
LAPIN. Po opredeleniyu.
DORODNYH. Zachem zhe ubivat' sebya?!
ZENIN. A vy znaete, chto takoe isporchennaya anketa?! |to huzhe smerti, vragu ne pozhelayu. Vot voz'mem, k primeru, grazhdanina Lapina. Pyatyj punkt - raz, sestra - dva, vyskazyvaniya - tri! Mne ego po-chelovecheski zhal', a chto podelaesh' - anketa!
Lapin plachet.
GARKUSHA. Pozhalel volk kobylu. ZHores, a taburetki ty umeesh' delat'?
ZENIN. V odin moment! Taburetki ne sani.
GARKUSHA. Eshche ne vse dlya tebya poteryano.
LAPIN (utiraya slezy). Tovarishchi, ne nado o politike - eto zhe svad'ba. Pochemu v obshchem hore ya ne slyshu slabyj, no drozhashchij golos posazhenoj materi?
IVANOV. Kto skazal "mat'" pri novobrachnyh?
Vse smeyutsya.
REBEZOVA. Drozhashchij! Teper' vy u nas zadrozhite, sokoly yasnye. Konchilos' vashe vremechko!
GARKUSHA. Nikak tronulas'? CHto konchilos', ne ponyal?
REBEZOVA. Diktatura vasha muzhskaya! Doveli stranu do ruchki, a teper' i do mogily. ZHenshchiny, k vam obrashchayus' ya, sestry moi! Nastupila nasha era!
DORODNYH. Pravil'no!
REBEZOVA. My - umnye, krasivye, zhivem dol'she i sposobny k vosproizvedeniyu roda! Muzhiki glupy, urodlivy, kuryat, p'yut, zhivut nedolgo i nichego, krome vreda, ot nih netu!
DORODNYH i LAPIN. Pravil'no!!
IVANOV. Pozvol'te, pozvol'te! Togda zachem my ih zhenim?!
REBEZOVA. Ne pozvolyu! Toroplivy vy, muzhiki, vo vsem - i v rabote, i v lyubvi - vsem vam podavaj konechnyj rezul'tat! Mashe Tolya ne nuzhen i tochka! Ty emu nuzhna, a on tebe - net! Rodit' i bez nego mozhno, tol'ko svistni! (Vypivaet vody.)
GARKUSHA. CHto zh ty ne svistnula v svoe vremya?
REBEZOVA. Dura byla! Skromnichala! ZHdala! Neudobno bylo pervoj! I vot dozhdalas' - ni sem'i, ni doma, ni strany - vse prosvisteli zhenshchiny dorogie! No teper' tak - zemlyu krest'yanam, fabriki - rabochim, vsyu vlast' - zhensovetam! (Plachet.) Slezy moi - chisto materinskie. Mashu kak rodnuyu doch' zamuzh vydayu, mozhno i porevet'. (Utiraetsya.)
LAPIN. Tak kakoj zhe itog, Kira Andreevna? Za chto my dolzhny pit' - za zhensovety?
REBEZOVA. Za trudnoe zhenskoe Mashino schast'e!
Vse odobritel'no vypivayut.
REBEZOVA. Poka ya smelaya - Ivan, tam u tebya doma pustye eshche est'?
GARKUSHA. Ne shibko godnye.
REBEZOVA. ZHores, dom mne sdelaesh' k zime, tam i zhit' budesh'.
ZENIN (ispuganno). Tak srazu i zhit'?
REBEZOVA. Budesh' vyakat' - v gazetu pro tebya napishu, ya vse tvoi grehi znayu, i muzhskie, i politicheskie!
ZENIN. Net, tol'ko ne eto, tol'ko ne eto!
REBEZOVA. V tvoih zhe interesah, durak, a to taburetkami zalechat.
IVANOV. Tak, mozhet, i obvenchaem vas, chego tyanut'?
ZENIN (v uzhase mashet rukoj). |-e-e-e!
REBEZOVA. Pust' privyknet k etoj mysli. (Saditsya.)
LAPIN. Vot vam i rezul'tat novogo zhenskogo myshleniya - pryamo na glazah zarozhdaetsya novaya yachejka! Radostno mne i gor'ko odnovremenno!
Vse krichat "Gor'ko! Gor'ko!". Rebezova ryvkom podnimaet Zenina i vpivaetsya v nego dolgim poceluem. Vse schitayut. Zenin v poluobmoroke.
GARKUSHA. Speksya ZHores. |to dlya nego pochishche povtornogo udara.
LAPIN. Ivan, nam na dvoih tol'ko Lenka ostalas'. Davaj zhrebij brosim!
DORODNYH. Spohvatilis'! Poezd ushel.
GARKUSHA. YA tebe skazal, Boris, chto u nas vse budet. Tam kilometrov sorok zhenskaya koloniya, na tancy begat' budem, esli zahotim.
LAPIN. Seksual'nyj marafon. A konvoiry?
GARKUSHA. A samogon? Goni programmu dal'she.
LAPIN. Koncert! Ob®yavlyayu koncert! Torzhestvennuyu chast' otkryvaet vokal'nyj duet narodnyh samodurkov, pardon, samorodkov - Vanya Groznyj i Borya Godunov. (Garkushe.) Zapevaj!
GARKUSHA. A chto pet'?
LAPIN. A chto znaesh'.
GARKUSHA (poet).
Budet lyudyam schast'e, schast'e na veka.
LAPIN.
U Sovetskoj vlasti sila velika!
Vse podhvatyvayut.
Segodnya my ne na parade,
My k kommunizmu na puti!
V kommunisticheskoj brigade
S nami Lenin vperedi!
ZENIN. Tiho! Tiho! Tiho!
Dolgie, tyazhkie gody carizma
ZHil nash narod v kabale.
Leninskoj pravdoj zarya kommunizma
Nam zasiyala vo mgle.
Nas ne strashat ni bor'ba, ni srazhen'ya,
YArko gorit putevodnyj mayak.
I pomeshat' nam v moguchem dvizhen'i
Pust' ne pytaetsya vrag!
Padaet v ob®yat'ya Rebezovoj, celuet ee. Obodrennaya Rebezova vskakivaet i poet chastushku, otplyasyvaya drobushki:
Menya matushka uchila
Seno vyvorachivat'.
A ya, dura, nauchilas'
Drobi vykolachivat'!
ZENIN.
Plyashi, shel'ma moya,
Plyashi beshenaya.
Plyashi, topaj nogam,
Karamelinu dam!
DORODNYH.
V nashem sade v samom zade
Vsya trava pomyataya.
Ne pogoda to vinoyu,
Vse lyubov' proklyataya!
ZENIN.
Na stole stoit butylka
I zelenyj vinograd.
Doroga moya podruga,
Uezzhayu v Leningrad!
Dorodnyh otplyasyvaet pered Ivanovym:
U menya milenochek
Na dvuh nogah telenochek.
Syadu ryadom - zamolchit,
Syadu vroz' - on zamychit!
Ivanov puskaetsya v plyas vokrug Dorodnyh.
ZENIN (pokazyvaya na Ivanova i Dorodnyh).
Devka po lesu gulyala,
SHishku merzluyu nashla.
Obogrela, prilaskala -
SHishka vstala i poshla!
VSE VMESTE.
Elochki zelenye,
Zelenye, pahuchie,
V Voronezhe devchonochki
Veselye, pevuchie!
TOLIK (padaya na stul). Oj, umorili, umorili sovsem! ZHores, nalej mne osvezhitel'nogo!
IVANOV. Nu-s, sejchas ya vas vseh osvezhu! (Beret neskol'ko akkordov na gitare i poet romans. Dorodnyh podpevaet emu.)
LAPIN. A teper' - val's! Damy, nu priglashajte zhe, priglashajte svoih i chuzhih kavalerov! Svodnyj orkestr hutora "Svetlyj put'"! Ves' vecher u balalajki Ivan Garkusha! Po zhelaniyu gostej iz solnechnogo Nechernozem'ya starinnaya hutorskaya pesnya "Amurskie volny". Maestro, proshu!
Lapin i Garkusha poyut val's, tri pary val'siruyut.
DORODNYH (Ivanovu). Blagodaryu vas! Kak horosho, sovsem kak do vojny.
REBEZOVA. Pro podarki-to zabyli!
MASHA. Nu chto vy, kakie podarki, my i tak schastlivy!
GARKUSHA. A budete eshche bol'she! Ot nas s Borisom, nosite na zdorov'e. (Vruchaet molodym protivogaznuyu sumku.)
TOLIK. chto eto?
LAPIN. Protivogaz semejnyj progulochnyj! Odevajte! Tak, ostorozhnee. (Dve protivogaznye maski soedineny v odnu s obshchej protivogaznoj korobkoj).
LAPIN. Ne zhmet? Poprobujte, pocelujtes'. Udobno? Nosite i ne snimajte, v nem vse mozhno.
IVANOV. Ot imeni direkcii ya pozdravlyayu vas s pribavkoj v zarplate - Tole na pyatnadcat' i Mashe na desyat' rublej v mesyac! I komnatu dlya novobrachnyh.
Vse aplodiruyut. Vnosyat nosilki i shirmu dlya novobrachnyh.
REBEZOVA. YA stol'ko let mechtala o takoj komnatke!
Vse uvlecheny osmotrom komnaty.
ZENIN (otvodit Tolyu v storonu). Tolya! Ik! Otec ya ili ne otec? Ik! Tak. Vot - ik. Sostavil. "Pamyatka molodozhenu v pervuyu brachnuyu noch'". Tridcat' sem' punktov.
TOLIK. CHto vy, ZHores Filimonovich? YA ved' vse znayu.
ZENIN. Ne perech' otcu! Nachinaesh' s punkta pervogo - "Partiya ob uglublenii perestrojki v sovetskoj sem'e". I tak dalee. Vyuchish', sdash' zachet komissii, poluchish' dopusk k telu... eee k novobrachnoj, raspishesh'sya v poluchenii i dejstvuj. Dohodish' do konca... ik... i snova punkt pervyj!
REBEZOVA (Zeninu). Ujmis', staryj duren'! Rebyata, ulozhite ego spat'!
Garkusha i Lapin uvolakivayut Zenina, razmahivayushchego instrukciej i krichashchego: "Punkt vtoroj - analizy, ih rol' v ukreplenii..."
REBEZOVA (otvedya v storonu Mashu). Masha, ty vzroslaya devushka, konechno, ty vse znaesh' sama. No esli, ne daj Bog, chto-nibud' budet ne tak, ty tihon'ko pozovi menya. Tihon'ko tak: Kira Andreevna! Mne vse spokojnej budet, proshu tebya.
MASHA. Nu chto vy, my zhe vzroslye lyudi.
REBEZOVA. Radi Boga, tihon'ko tak: Kira Andreevna!
MASHA (celuet Rebezovu). Kira Andreevna! Vse budet horosho!
REBEZOVA (krestit Mashu). Nu, s Bogom! Gosti dorogie, ne pora li po domam? Noch' na dvore. (Uhodit v zhenskuyu polovinu.)
Ivanov i Dorodnyh proshchayutsya s molodymi.
IVANOV. Lena. YA ne usnu, ya ne v silah dozhdat'sya utra! Mne tak mnogo nuzhno vam skazat'!
DORODNYH. YA vsya k vashim uslugam, YUrij Vital'evich! YA tozhe ne usnu!
Masha i Tolya ostayutsya odni.
MASHA. Ty rad?
TOLIK. YA boyus'. Budushchego.
MASHA. Ne bojsya - ya s toboj. Poceluj menya. (Celuyutsya.) YA prinoshu schast'e. I so mnoj legko - ya legkij chelovek. Voz'mi menya na ruki.
Tolya podnimaet Mashu.
MASHA. Vidish', kakaya ya legkaya? Nu, nesi menya v nash pervyj dom. Nuzhna koshka, ya budu za nee. Myau-myau.
Tolya vnosit Mashu v spal'nyu dlya novobrachnyh i zadergivaet shtoru. Iz muzhskoj poloviny donosyatsya golosa.
LAPIN. CHto zavtra delat' budem, Ivan?
GARKUSHA. I dumat' ne hochu. Bog dast den' - Bog dast i pishchu.
LAPIN. Dlya razmyshlenij.
ZENIN (sproson'ya). Otboj, otboj byl! Prekratit' razgovory v kazarme! (Tut zhe nachinaet hrapet'.)
GARKUSHA. Phni ego nogoj, chtob ne hrapel.
Nekotoroe vremya tishina. Iz spal'ni molodozhenov donositsya tihij razgovor, smeh Toli i Mashi. Snova tishina vocaryaetsya v ubezhishche. Iz muzhskoj poloviny vyhodit Ivanov s polotencem na shee i zahodit v tualet. Za nim iz-za pologa sledit golova v protivogaze - eto Dorodnyh. Ukutannaya v prostynyu, ona bystro probegaet v tualet vsled za Ivanovym i zakryvaet dver'.
IVANOV (vskrikivaet). Kto eto? Kto eto? CHto vy delaete? CHto vy de... la... ete... (Golos obryvaetsya, slyshny nevnyatnye zvuki.)
ZENIN (sproson'ya). Otboj, otboj byl. Prekratit' razgovor i hozhdenie!
Vyhodit Garkusha.
GARKUSHA (stuchit v tualet). YUrij Vital'evich, chto s toboj? Ploho, da? Mozhet, pomoch' problevat'sya? Sun' dva pal'ca - i vseh delov, vmig polegchaet!
IVANOV. Net, net! Mne horosho! Mne ochen' horosho! Mne nikogda tak ne bylo horosho!
GARKUSHA. Ponyal! (Uhodit k sebe.)
Iz tualeta, vorovato ozirayas', vybegaet Dorodnyh i skryvaetsya u sebya. Slyshen zvuk spuskaemoj vody. Vyhodit, poshatyvayas', Ivanov.
IVANOV. Nikogda i ni s kem mne ne bylo tak horosho. CHto zhe teper' delat'-to?!
Konec tret'ego dejstviya
CHetvertoe dejstvie
Na scene - razgrom posle svadebnogo pirshestva. Vse eshche spyat. Iz tualeta s muchitel'nymi stonami vypolzaet Zenin. Ego golova obmotana mokrym polotencem. Emu ochen' ploho.
ZENIN. Kto-nibud' est' zhivoj? Lyudi, pomogite chem-nibud'! Nikogda bol'she, nikogda!
Poyavlyaetsya Lapin.
LAPIN. CHto s vami?
ZENIN. Golova bolit.
LAPIN. Kak govorila moya babushka - golova bolit, pope legche!
ZENIN. Ne izdevajtes', umolyayu - anal'ginu!
Vyhodit Garkusha, on tozhe stradaet.
GARKUSHA (Zeninu). |to u tebya na kontuziyu nalozhilos' - vot i oslozhnenie. Tut nikakoj anal'gin ne pomozhet - tut gomeopatiya nuzhna. Sil'no ya v nee veryu.
Proveryayut s Lapinym butylki.
LAPIN. Vse pustye.
ZENIN. Ne mozhet byt', posmotrite kak sleduet!
GARKUSHA. Dolzhno bylo ostat'sya! Kira! (Stuchit v zhenskuyu polovinu.) Kira!
REBEZOVA (iz spal'ni). CHego tebe ne spitsya?! Vot neugomonnyj!
GARKUSHA. Spirt u tebya ostalsya?
REBEZOVA. Otvyazhis', daj pospat' hot' nemnogo!
GARKUSHA. ZHores pomiraet!
ZENIN. Ploho mne, Kira! Pomogi, golubushka!
REBEZOVA. Gospodi, chto s nim?! YA sejchas!
Zenin podvyvaet dlya bol'shej zhalosti. Vyskakivaet poluodetaya Rebezova.
REBEZOVA (Lapinu). YA zhe otlozhila na utro! Kuda vy smotreli, tamada neschastnyj?! (Zeninu.) Idem, milyj, chto-nibud' pridumayu. (Vedet Zenina na zhenskuyu polovinu.)
DORODNYH. Kuda vy prete, ya golaya!
REBEZOVA. Da perestan' ty, emu sejchas vse ravno, on nichego ne vidit!
Zenin prodolzhaet periodicheski podvyvat'.
GARKUSHA. Nado vyhodit' naverh.
LAPIN. Legko skazat'.
GARKUSHA. Poshli instrumenty iskat', zamok zdes' der'mo i petli soplivye.
LAPIN. CHto zh ty ran'she-to molchal?!
GARKUSHA. A na hrena mne eto bylo? Ploho tebe zdes', chto li? Vse nado delat' vovremya. Poshli! (Uhodyat na svoyu polovinu.)
Odevayas' na hodu, poyavlyaetsya Dorodnyh. Navstrechu ej iz muzhskoj poloviny vyhodit Ivanov. Neskol'ko mgnovenij oni stoyat, zatem neistovo brosayutsya v ob®yatiya drug druga.
DORODNYH. Pusti, uvidyat zhe!
IVANOV. Plevat'! (Snova celuyutsya.) Idem v tualet, skazhem, chto zuby chistili vmeste!
DORODNYH. Poterpi, milyj, vse budet tvoe! (Celuyutsya.)
IVANOV. Ne mogu, sojdu s uma!
DORODNYH. YA vylechu tebya, milyj! YA takoe horoshee uspokoitel'noe!
Prodolzhayut celovat'sya. Vyhodit Rebezova, delikatno kashlyaet. Vlyublennye ne zamechayut ee.
REBEZOVA. I etu tuda zhe. YUrij Vital'evich, otpustite zhe ee, lyudi uvidyat!
IVANOV. Plevat', vojna vse spishet!
REBEZOVA. |to vam plevat', a lyudi ne slepye. Idite, idite kuda shli!
Ivanov, poshatyvayas', uhodit v tualet.
REBEZOVA. Nu, Lenka, ty i sterva. Dobilas'-taki svoego!
DORODNYH. YA lyublyu ego.
REBEZOVA. Eshche by - doktor nauk. Bros' i dumat'!
DORODNYH. A mne plevat', chto on doktor! On moj, on moj! YA lyublyu ego kak muzhchinu! Gospodi, kak ya ego lyublyu!
REBEZOVA. Otkuda ty znaesh' ego kak muzhchinu?
DORODNYH. Znayu. On luchshe vseh - i v nauke, i v lyubvi! On moj! (Vnezapno ej stanovitsya ploho.) Oj, ploho mne, oj, ploho. Toshnit! Umru, toshnit!
REBEZOVA. YUrij Vital'evich! Vyhodite, Lene ploho!
Ivanov otkryvaet dver' tualeta. Mimo nego proskakivaet Dorodnyh. Slyshny zvuki rvoty. Poyavlyayutsya Lapin i Garkusha, vooruzhennye razlichnymi instrumentami.
REBEZOVA (Ivanovu). |to vashih ruk delo?!
IVANOV. Pri chem tut moi ruki?!
REBEZOVA. Nu pust' ne ruk, ya ne znayu chego tam, no eto vashe delo?! Vy ne ponimaete, chto zhizn' devochki portite?
GARKUSHA. Otravil ee, a?
DORODNYH (poyavlyaetsya v dveri). On ni v chem ne vinovat, eto ya sama... (Brosaetsya vnutr' - ee snova toshnit.)
LAPIN. V chem delo? - YUrij Vital'evich ni v chem ne vinovat!
GARKUSHA. Ona zh nichego ne pila!
REBEZOVA. Pridurki, kak est' pridurki! Vse muzhiki pridurki, dazhe samye s vidu umnye! (Pokazyvaet na Ivanova.)
GARKUSHA (Lapinu). Vish', ploho ej, nado naverh bystrej, "Skoraya" ej nuzhna.
REBEZOVA. Da ne "skoraya", a ginekolog ej nuzhen! Toksikoz u nee!
IVANOV. Tak srazu?!
REBEZOVA. A vy kak dumali?! Ili vy voobshche ne dumali, tovarishch Ivanov? Vospol'zovalis' sluzhebnym polozheniem?
GARKUSHA. Stat'ya sto devyatnadcat' prim. Ot semi do dvenadcati, bez konfiskacii. Popovskoe semya ochen' zloe, plodimsya kak kroliki, Boris.
IVANOV (kolotit v dver'). Lena, otkroj! Proshu tebya, otkroj!
LAPIN. Poshli, sami razberutsya. (Uhodit s Garkushej.)
Dver' raspahivaetsya, na poroge v gordoj poze stoit Dorodnyh.
DORODNYH (Ivanovu). Ona ne zaperta. Vhodi.
Ivanov zahodit v tualet i zakryvaet dver', vytalkivaya Rebezovu.
IVANOV. Bez vas razberemsya, Kira Andreevna!
REBEZOVA. Gospodi, chto delaetsya, chto delaetsya, konec sveta!
Iz-za shirmy donosyatsya stony Zenina.
REBEZOVA. ZHores, tebe ploho?! Idu, milyj! (Skryvaetsya na zhenskoj polovine.)
V tualete idet svoya vnutrennyaya zhizn' - donosyatsya muzhskie klyatvy i zhenskie rydaniya, preryvaemye zvukami rvoty. Garkusha i Lapin trudyatsya nad dver'yu - slyshen zvuk nozhovki po metallu. Vnezapno razdaetsya telefonnyj zvonok. On zvonit dolgo, sobiraya vseh, krome spyashchih molodyh i stradayushchej Dorodnyh. Vse so strahom smotryat na apparat. Telefon zamolkaet.
GARKUSHA. ZHores, kak komendant, voz'mesh' trubku. Dolzhon eshche raz prozvenet'.
ZENIN. YA boyus', mozhet uzhe amerikancy prishli. YA amerikanskogo ne znayu.
Snova zvenit telefon.
REBEZOVA. Ne trus', bud' muzhchinoj!
ZENIN (beret trubku). Ale! Ale! Ih bin komendant ober-lejtenant Zenin. Ale? Ale! (Kladet trubku.)
GARKUSHA. Nu?!
ZENIN. Sprosili Vasiliya Konstantinovicha, potom vymaterilis' i brosili trubku.
GARKUSHA. |to nashi v gorode! Budet chem podlechit'sya! Bystro, muzhiki, na svobodu! YUrij Vital'evich, s priborom na podstrahovku!
Vse idut v tambur i tolpyatsya u dveri. Ivanov pribegaet s dozimetrom, nachinaet izmereniya. Vnezapno dver' raspahivaetsya i na poroge voznikaet Dubous v polnoj paradnoj oficerskoj forme, pri kortike i belyh perchatkah. Na grudi - medali i ordena. Ivanov s perepugu nachinaet meryat' Dubousa.
DUBOUS. Aga! Vot vy gde, golubchiki! Zamechatel'no, prosto zamechatel'no! Ves' institut mobilizovan, a vy pryachetes' kak tarakany v cel' i dumaete perezhdat'! Stydno, tovarishchi! CHemu my vas uchili?! Dezertiry, ne poboyus' etogo slova. Svoej by rukoj, lichno, v dvadcat' chetyre chasa! (Ivanovu.) Perestan'te tykat' v menya dozimetrom!
IVANOV. Prostite, no vy, kazhetsya, porazheny!
DUBOUS. Eshche by ne porazit'sya - vy ved', kazhetsya, p'yany! Da ne kazhetsya, a tochno! A nu, dyhnite!
Ivanov vydyhaet.
DUBOUS. P'yan. P'yan, kak sapozhnik! (Zahodit vnutr'.) Mama rodnaya, da chto zhe eto takoe?! CHto vy sdelali s obrazcovym ubezhishchem?! |to zhe bordel' v chistom vide! (Otkryvaet dver' v tualet, ottuda vyvalivaetsya poluodetaya Dorodnyh.) Baba! A zapah-to, a zapah! (Dorodnyh toshnit.) Publichnyj dom! (Komanduet Dorodnyh.) Smir-no! Krugom! Opravit'sya! Gde komendant?! Gde Zenin?!
Vpered vytalkivayut Zenina.
ZENIN. Va-va-va...
DUBOUS. |to ty!!! V takom vide?!! Ego vse ishchut, s nog sbilis', a on... s babami... p'yanyj... obosranyj... pozor!! (Obhodit Zenina krugom, prezritel'no oglyadyvaya ego.) Vas naznachili komandirom svodnogo rajonnogo otryada! Takaya chest'! A vy?!
ZENIN. Pa-pa-rtizanskogo?
DUBOUS. Eshche i shutit!! Svodnyj rajonnyj otryad po zagotovke kormov - eto tebe ne shutochki! Sverhu kazhdyj chas zvonyat: gde Zenin?! Gde Zenin?! A on... (Mashet rukoj.)
Zenin padaet v obmoroke.
REBEZOVA. Ne krichite na nego! On kontuzhennyj!
DUBOUS. Butylkoj! (Zamechaet Garkushu, yazvitel'no.) A-a, Ivan Danilych! A tebya zhena po vsemu gorodu ishchet.
Garkusha ceplyaetsya za Lapina, potom nachinaet plakat' skupymi muzhskimi slezami na pleche u Lapina. Dubous zamechaet spal'nyu molodozhenov.
A eto chto za vavilony tut vy prisobachili?!
IVANOV (telom zakryvaet vhod v spal'nyu). Syuda nel'zya!
DUBOUS. Mne?! Nel'zya?! Krugom!
Dubous otdergivaet shtoru. Obnazhennye Masha i Tolik s ispugom smotryat na posinevshego ot gneva Dubousa.
IVANOV. |to muzh i zhena! Im mozhno tak! YA, kak predstavitel' Sovetskoj vlasti na okkupirovannoj territorii! YA deputat! YA ih pozhenil!
DUBOUS. Dozhili. Sram. Kollektivnyj seks! Pozor na ves' gorod! Naverh! Nemedlenno naverh! Pust' vidyat etot snosharij! Sobstvennymi glazami! Po vysshej mere! (Vidit polupustuyu polku.) Gde materialy plenumov?
IVANOV. V tualete. (Dubous hvataetsya za golovu.) No vy zhe nas zaperli! My dumali, chto vojna! CHto nam ostavalos' delat'?!
DUBOUS. Vse mogu prostit' - no ne eto! Svin'i tak ne postupayut - ne gadyat, gde zhivut. Kollekcionnye partijnye dokumenty na podtirku?! Vy za eto otvetite po vysshej mere!
Garkusha tihon'ko podaet Ivanovu taburetku. Vidno, chto v dushe Ivanova idet skrytaya bor'ba.
LAPIN (padaet na koleni, pregrazhdaya put' Dubousu). Ne gubite nas! My ni v chem ne vinovaty! My zhe v otpusku, my otdyhaem. My... my zhili, kak smogli. Ne gudite zhe, Vasilij Konstantinovich! (Rydaet.)
DUBOUS. Pustite menya! Vy mne za vse otvetite, merzavcy!
Ivanov, reshivshis', nakonec, b'et szadi taburetkoj po Dubousovoj golove. Polnaya tishina. Vse smotryat na Dubousa. Nemnogo pokachavshis', on razvorachivaetsya na sto vosem'desyat gradusov.
(Tihim golosom.) Vse sobralis'? Vot i chudnen'ko! Poproshu ves' lichnyj sostav postroit'sya po odnomu.
Vse bystro stroyatsya. Pervymi stoyat Tolya i Masha, zakutannye v odnu bol'shuyu prostynyu. Zenina pod ruki stavyat poslednim.
Zdravstvujte, tovarishchi!
VSE HOROM. Zdraviya zhelaem, tovarishch major.
DUBOUS. Po poryadku nomerov - rasschitajs'.
MASHA. Pervyj.
TOLIK. Vtoroj.
LAPIN. Tretij. (Tolkaet v bok Garkushu.)
GARKUSHA. CHetvertyj ya.
IVANOV. Pyatyj. (Dorodnyh prodolzhaet mutit', Ivanov otvechaet za nee.) SHestoj.
REBEZOVA. Sed'moj.
ZENIN (schitaet na pal'cah). Sed'moj, potom vos'moj. Vos'moj poslednij, raschet zakonchen. (Spolzaet na pol v obmoroke, no nikto ne obrashchaet na nego vnimaniya.)
DUBOUS. Blagodaryu za otlichno provedennye ucheniya.
VSE HOROM. Sluzhim Sovetskomu Soyuzu!
Vse stoyat v strannom ocepenenii. Svet postepenno merknet. Tol'ko Masha i Tolya osveshcheny po-prezhnemu, vse sil'nee vydelyayas' iz sherengi. Masha bezzvuchno rydaet, Tolya poceluyami pytaetsya uteshit' ee. Tol'ko oni odni i vidny na scene, zakutannye v prostynyu i zastyvshie v proshchal'nom pocelue.
Konec