O.Genri. Rodstvennye dushi
Perevod T. Ozerskoj
Fajl s knizhnoj polki Nesenenko Alekseya
http://www.geocities.com/SoHo/Exhibit/4256/
Vor bystro skol'znul v okno i zamer, starayas' osvoit'sya s
obstanovkoj. Vsyakij uvazhayushchij sebya vor snachala osvoitsya
sredi chuzhogo dobra, a potom nachnet ego prisvaivat'.
Vor nahodilsya v chastnom osobnyake Zakolochennaya paradnaya
dver' i nepodstrizhennyj plyushch podskazali emu, chto hozyajka
doma sidit sejchas gde-nibud' na mramornoj terrase, omyvaemoj
volnami okeana, i ob®yasnyaet ispolnennomu sochuvstviya molodomu
cheloveku v sportivnoj morskoj furazhke, chto nikto nikogda ne
ponimal ee odinokoj i vozvyshennoj dushi. Osveshchennye okna
tret'ego etazha v sochetanii s koncom sezona v svoyu ochered'
svidetel'stvovali o tom, chto hozyain uzhe vernulsya domoj i
skoro potushit svet i otojdet ko snu. Ibo sentyabr' - takaya
pora v prirode i v zhizni cheloveka, kogda vsyakij
dobroporyadochnyj sem'yanin prihodit k zaklyucheniyu, chto
stenografistki i kabare na kryshah - tshcheta i sueta, i, oshchutiv
v sebe tyagu k blagopristojnosti i nravstvennomu
sovershenstvu, kak cennostyam bolee prochnym, nachinaet
podzhidat' domoj svoyu zakonnuyu polovinu.
Vor zakuril sigaretu. Prikrytyj ladon'yu ogonek spichki
osvetil na mgnovenie to, chto bylo v nem naibolee
vydayushchegosya, - ego dlinnyj nos i torchashchie skuly. Vor
prinadlezhal k tret'ej raznovidnosti. |ta raznovidnost' eshche
ne izuchena i ne poluchila shirokogo priznaniya. Policiya
poznakomila nas tol'ko s pervoj i so vtoroj. Klassifikaciya
ih chrezvychajno prosta. Otlichitel'noj primetoj sluzhit
vorotnichok.
Esli na pojmannom vore ne udaetsya obnaruzhit' krahmal'nogo
vorotnichka, nam zayavlyayut, chto eto opasnejshij vyrodok, vkonec
razlozhivshijsya tip, i totchas voznikaet podozrenie - ne tot li
eto zakorenelyj prestupnik, kotoryj v tysyacha vosem'sot
sem'desyat vos'mom godu vykral naruchniki iz karmana
policejskogo Hennessi i nahal'no izbezhal aresta.
Predstavitel' drugoj shiroko izvestnoj raznovidnosti - eto
vor v krahmal'nom vorotnichke. Ego obychno nazyvayut
vor-dzhentl'men. Dnem on libo zavtrakaet v smokinge, libo
rashazhivaet, pereodevshis' obojshchikom, vecherom zhe - pristupaet
k svoemu osnovnomu, gnusnomu zanyatiyu - ogrableniyu kvartir.
Mat' ego - ves'ma bogataya, pochtennaya ledi, prozhivayushchaya v
respektabelynejshem Oshean-Grouv, i kogda ego preprovozhdayut v
tyuremnuyu kameru, on pervym dolgom trebuet sebe pilochku dlya
nogtej i "Policejskuyu gazetu". U nego est' zhena v kazhdom
shtate i nevesty vo vseh territoriyah, i gazety seriyami
pechatayut portrety zhertv ego matrimonial'noj strasti,
ispol'zuya dlya etogo izvlechennye iz arhiva fotografii
neduzhnyh osob zhenskogo pola, ot kotoryh otkazalis' vse
doktora i kotorye poluchili iscelenie ot odnogo flakona
patentovannogo sredstva, ispytav znachitel'noe oblegchenie pri
pervom zhe glotke.
Na vore byl sinij sviter. |tot vor ne prinadlezhal ni k
kategorii dzhentl'menov, ni k kategorii povarov iz Adovoj
Kuhni. Policiya, nesomnenno, stala by v tupik pri popytke
ego klassificirovat'. Ej eshche ne dovodilos' slyshat' o
solidnom, stepennom vore, ne proyavlyayushchem tendencii ni
opustit'sya na dno, ni zaletet' slishkom vysoko.
Vor tret'ej kategorii nachal kraduchis' prodvigat'sya
vpered. On ne nosil na lice maski, ne derzhal v ruke
potajnogo fonarika, i na nogah u nego ne bylo bashmakov na
kauchukovoj podoshve. Vmesto etogo on zapassya revol'verom
tridcat' vos'mogo kalibra i zadumchivo zheval myatnuyu rezinku.
Mebel' v dome eshche stoyala v chehlah. Serebro bylo ubrano
podal'she - v sejfy. Vor ne rasschityval na osobenno bogatyj
"ulov". Put' ego lezhal v tusklo osveshchennuyu komnatu tret'ego
etazha, gde hozyain doma spal tyazhelym snom posle teh uslad,
kotorye on tak ili inache dolzhen byl nahodit', daby ne
pogibnut' pod bremenem Odinochestva. Tam i sledovalo
"poshchupat'" na predmet chestnoj, zakonnoj, professional'noj
pozhivy. Mozhet, popadetsya nemnogo deneg, chasy, bulavka s
dragocennym kamnem, slovom, nichego snogsshibatel'nogo,
vyhodyashchego iz ryada von. Prosto vor uvidel raspahnutoe okno
i reshil popytat' schast'ya.
Vor neslyshno priotkryl dver' v slabo osveshchennuyu komnatu.
Gazovyj rozhok byl privernut. Na krovati spal chelovek. Na
tualetnom stolike v besporyadke valyalis' razlichnye predmety -
pachka smyatyh banknot, chasy, klyuchi, tri pokernyh fishki,
neskol'ko slomannyh sigar i rozovyj shelkovyj bant. Tut zhe
stoyala butylka sel'terskoj, pripasennaya na utro dlya
proyasneniya mozgov.
Vor sdelal tri ostorozhnyh shaga po napravleniyu k stoliku.
Spyashchij zhalobno zastonal i otkryl glaza. I tut zhe sunul
pravuyu ruku pod podushku, no ne uspel vytashchit' ee obratno.
- Lezhat' tiho! - skazal vor normal'nym chelovecheskim
golosom. Vory tret'ej kategorii ne govoryat svistyashchim
shepotom. CHelovek v posteli posmotrel na dulo napravlennogo
na nego revol'vera i zamer.
- Ruki vverh! - prikazal vor.
U cheloveka byla kashtanovaya s prosed'yu borodka klinyshkom,
kak u dantistov, kotorye rvut zuby bez boli. On proizvodil
vpechatlenie solidnogo, pochtennogo obyvatelya i byl, kak
vidno, ves'ma zhelchen, a sejchas vdobavok chrezvychajno
razdosadovan i vozmushchen. On sel v posteli i podnyal pravuyu
ruku.
- A nu-ka, vtoruyu! - skazal vor. - Mozhet, vy
dvusmyslennyj i strelyaete levoj. Vy umeete schitat' do dvuh?
Nu, zhivo!
- Ne mogu podnyat' etu, - skazal obyvatel' s boleznennoj
grimasoj.
- A chto s nej takoe?
- Revmatizm v pleche.
- Ostryj?
- Byl ostryj. Teper' hronicheskij.
Vor s minutu stoyal molcha, derzha revmatika pod pricelom.
On glyanul ukradkoj na tualetnyj stolik s razbrosannoj na nem
dobychej i snova v zameshatel'stve ustavilsya na cheloveka,
sidevshego v posteli. Vnezapno ego lico tozhe iskazila
grimasa.
- Perestan'te korchit' rozhi, - s razdrazheniem kriknul
obyvatel'. - Prishli grabit', tak grab'te. Zabirajte, chto
tam na tualete.
- Proshu proshchen'ya, - skazal vor s usmeshkoj. - Menya vot
tozhe skrutilo. Vam, znaete li, povezlo - ved' my s
revmatizmom starinnye priyateli. I tozhe v levoj. Vsyakij
drugoj na moem meste prodyryavil by vas naskvoz', kogda vy ne
podnyali svoyu levuyu kleshnyu.
- I davno u vas? - pointeresovalsya obyvatel'.
- Pyatyj god. Da teper' uzh ne otvyazhetsya. Stoit tol'ko
zapoluchit' eto udovol'stvie - pishi propalo.
- A vy ne probovali zhir gremuchej zmei? - s lyubopytstvom
sprosil obyvatel'.
- Gallonami izvodil. Esli vseh gremuchih zmej, kotoryh ya
obezzhiril, vytyanut' cepochkoj, tak ona vosem' raz dostanet ot
zemli do Saturna, a uzh gremet' budet tak, chto zatknut ushi v
Val'paraiso.
- Nekotorye prinimayut "Pilyuli CHizel'ma", - zametil
obyvatel'.
- SHarlatanstvo, - skazal vor. - Pyat' mesyacev glotal etu
dryan'. Nikakogo tolku. Vot kogda ya pil "|kstrakt
Finkel'hema", delal priparki iz "Galaadskogo bal'zama" i
primenyal "Pottovskij boleutolyayushchij pul'verizator", vrode kak
nemnogo polegchalo. Tol'ko sdaetsya mne, chto pomog glavnym
obrazom konskij kashtan, kotoryj ya taskal v levom karmane.
- Vas kogda huzhe donimaet, po utram ili noch'yu?
- Noch'yu, - skazal vor. - Kogda samaya rabota. Slushajte,
da vy opustite ruku... Ne stanete zhe vy... A
"Blikerstafovskij kroveochistitel'" vy ne probovali?
- Net, ne prihodilos'. A u vas kak - pristupami ili vse
vremya noet?
Vor prisel v nogah krovati i polozhil revol'ver na koleno.
- Skachkami, - skazal on. - Nabrasyvaetsya, kogda ne
zhdesh'. Prishlos' otkazat'sya ot verhnih etazhej - raza dva uzhe
zastryal, skrutilo na poldoroge. Znaete, chto ya vam skazhu:
ni cherta v etoj bolezni doktora ne smyslyat.
- I ya tak schitayu. Potratil tysyachu dollarov, i vse
vpustuyu. U vas raspuhaet?
- Po utram. A uzh pered dozhdem - prosto mochi net.
- Nu da, u menya tozhe. Stoit kakomu-nibud' parshivomu
oblachku velichinoj s salfetku tronut'sya k nam v put' iz
Floridy, i ya uzhe chuvstvuyu ego priblizhenie. A esli sluchitsya
projti mimo teatra, kogda tam idet slezlivaya melodrama
"Bolotnye tumany", syrost' tak vop'etsya v plecho, chto ego
nachinaet dergat', kak zub.
- Da, nichem ne ujmesh'. Adovy muki, - skazal vor.
- Vy pravy, - vzdohnul obyvatel'.
Vor poglyadel na svoj revol'ver i s napusknoj razvyaznost'yu
sunul ego v karman.
- Poslushajte, priyatel', - skazal on, starayas' preodolet'
nelovkost'. - A vy ne probovali opodel'dok?
- CHush'! - skazal obyvatel' serdito. - S takim zhe
uspehom mozhno vtirat' korov'e maslo.
- Pravil'no, - soglasilsya vor - Goditsya tol'ko dlya kroshki
Minni, kogda kiska ocarapaet ej pal'chik. Skazhu vam pryamo -
delo nashe dryan'. Tol'ko odna veshch' na svete pomogaet.
Dobraya, staraya, goryachitel'naya, veselyashchaya serdce vypivka.
Poslushajte, starina... vy na menya ne serchajte... |to delo,
samo soboj, poboku... Odevajtes'-ka, i pojdem vyp'em. Vy
uzh prostite, esli ya... uh ty, chert! Opyat' shvatil, gadyuka!
- Skoro nedelya, kak ya lishen vozmozhnosti odevat'sya bez
postoronnej pomoshchi, - skazal obyvatel'. - Boyus', chto Tomas
uzhe leg, i...
- Nichego, vylezajte iz svoego logova, - skazal vor. - YA
pomogu vam nacepit' chto- nibud'.
Uslovnosti i prilichiya moshchnoj volnoj vskolyhnulis' v
soznanii obyvatelya. On pogladil svoyu sedeyushchuyu borodku.
- |to v vysshej stepeni neobychno... - nachal on.
- Vot vasha rubashka, - skazal vor. - Nyryajte v nee.
Mezhdu prochim odin chelovek govoril mne, chto "Rastiranie
Omberri" tak pochinilo ego v dve nedeli, chto on stal sam
zavyazyvat' sebe galstuk.
Na poroge obyvatel' ostanovilsya i shagnul obratno.
- CHut' ne ushel bez deneg, - skazal on. - Vylozhil ih s
vechera na tualetnyj stol.
Vor pojmal ego za rukav.
- Ladno, poshli, - skazal on grubovato. - Bros'te eto. YA
vas priglashayu. Na vypivku hvatit. A vy nikogda ne probovali
"CHudodejstvennyj oreh" i maz' iz sosnovyh igolok?
Last-modified: Fri, 18 Jun 1999 06:32:37 GMT