Vitalij Valentinovich Bianki. Snezhnaya kniga
---------------------------------------------------------------------
Kniga: V.Bianki. "Rasskazy i skazki"
Izdatel'stvo "Narodnaya asveta", Minsk, 1978
OCR & SpellCheck: Zmiy (zmiy@inbox.ru), 30 dekabrya 2002 goda
---------------------------------------------------------------------
Dlya detej mladshego shkol'nogo vozrasta.
Nabrodili, nasledili zveri na snegu. Ne srazu pojmesh', chto tut bylo.
Nalevo pod kustom nachinaetsya zayachij sled. Ot zadnih lap sledok
vytyanutyj, dlinnyj; ot perednih - kruglyj, malen'kij. Poshel zayachij sled po
polyu. Po odnu storonu ego - drugoj sled, pobol'she; v snegu ot kogtej dyrki -
lisij sled. A po druguyu storonu zayach'ego sleda eshche sled: tozhe lisij, tol'ko
nazad vedet.
Zayachij dal krug po polyu; lisij - tozhe. Zayachij v storonu - lisij za nim.
Oba sleda konchayutsya posredi polya.
A vot v storone - opyat' zayachij sled. Propadaet, dal'she idet...
Idet, idet, idet - i vdrug oborvalsya - kak pod zemlyu ushel! A gde
propal, tam sneg primyat, i po storonam budto kto pal'cami maznul.
Kuda lisa delas'?
Kuda zayac propal?
Razberem po skladam.
Stoit kust. S nego kora sodrana. Pod kustom natoptano, naslezheno. Sledy
zayach'i. Tut zayac zhiroval: s kusta koru glodal. Vstanet na zadnie lapy,
otderet zubami kusok, szhuet, perestupit lapami, ryadom eshche kusok sderet.
Naelsya i spat' zahotel. Poshel iskat', gde spryatat'sya.
A vot - lisij sled, ryadom s zayach'im. Bylo tak: ushel zayac spat'. CHas
prohodit, drugoj. Idet polem lisa. Glyad', zayachij sled na snegu! Lisa nos k
zemle. Prinyuhalas' - sled svezhij!
Pobezhala po sledu.
Lisa hitra, i zayac ne prost: umel svoj sled zaputat'. Skakal, skakal po
polyu, zavernul, vykruzhil bol'shuyu petlyu, svoj zhe sled peresek - i v storonu.
Sled poka eshche rovnyj, netoroplivyj: spokojno shel zayac, bedy za soboj ne
chuyal.
Lisa bezhala, bezhala - vidit: poperek sleda svezhij sled. Ne dogadalas',
chto zayac petlyu sdelal.
Svernula vbok - po svezhemu sledu; bezhit, bezhit - i stala: oborvalsya
sled! Kuda teper'?
A delo prostoe: eto novaya zayach'ya hitrost' - dvojka.
Zayac sdelal petlyu, peresek svoj sled, proshel nemnogo vpered, a potom
obernulsya - i nazad po svoemu sledu.
Akkuratno shel - lapka v lapku.
Lisa postoyala, postoyala - i nazad.
Opyat' k perekrestku podoshla.
Vsyu petlyu vysledila.
Idet, idet, vidit - obmanul ee zayac, nikuda sled ne vedet!
Fyrknula ona i ushla v les po svoim delam.
A bylo vot kak: zayac dvojku sdelal - proshel nazad po svoemu sledu.
Do petli ne doshel - i mahnul cherez sugrob - v storonu.
CHerez kust pereskochil i zaleg pod kuchu hvorosta.
Tut i lezhal, poka lisa ego po sledu iskala.
A kogda lisa ushla, - kak prysnet iz-pod hvorosta - i v chashchu!
Pryzhki shirokie - lapki k lapkam: gonnyj sled.
Mchit bez oglyadki. Pen' po doroge. Zayac mimo. A na pne... A na pne sidel
bol'shoj filin.
Uvidal zajca, snyalsya, tak za nim i stelet. Nastig i cap v spinu vsemi
kogtyami!
Tknulsya zayac v sneg, a filin nasel, kryl'yami po snegu b'et, ot zemli
otryvaet.
Gde zayac upal, tam sneg primyat. Gde filin kryl'yami hlopal, tam znaki na
snegu ot per'ev, budto ot pal'cev.
Uletel zayac v les. Ottogo i sleda dal'she net.
Last-modified: Mon, 30 Dec 2002 09:07:23 GMT