Robert Rozhdestvenskij. Do tvoego prihoda
---------------------------------------------------------------
Podgotovka teksta: Marina Trockaya
---------------------------------------------------------------
Teper' ya znayu:
ty
idesh' po lestnice.
Voshla v podŽezd.
Vse ostal'noe ?
lozh'.
Idesh',
kak po rassypannoj polennice,
kak po goryachim ugol'yam
idesh'.
Zemlya,
zamedli plavnoe vrashchenie!
Lesnye pticy,
konchite galdezh?
Zachem idesh'?
Proshchat'?
Prosit' proshcheniya?
Sama ne znaesh'.
No ?
idesh'!
1. Kogda uezzhal?
Pozabylis' dozhdi,
otdyhayut vetra?
Pora?
I vokzal obernetsya, -
ruki v boka, -
poka!
Na perrone ozyabshem
net ni dushi?
Pishi?
My s toboyu odni na planete pustoj.
Postoj?
YA tebya dozhidalsya,
zval,
povtoryal,
teryal!
I visela nad nami,
budto zvezda,
beda.
Tak uhodyat goda,
tak drozhat u viska
veka?
Po tebe i po mne grohochet sostav?
Ostav'!
|to ? guby tvoi,
dvizhen'e resnic, -
ne snis'!
Na rassvete kosom,
v ogolteloj nochi
molchi.
Razomkni svoi ruki,
perekresti?
Prosti!
I spokojno, -
vpervye za dolgie dni, -
usni.
?A ty idesh' naverh.
Kostrom.
Poryvom.
Vot
zadohnulas'.
Vzdrognuli zrachki.
Peredvigaesh' ruku po perilam,
kak budto tyanesh' seti
iz reki.
Tvoya reka sejchas naverh stremitsya.
A chto v setyah?..
Net vremeni?
Potom?
Stuchit
emalirovannaya miska
v sosedkinoj avos'ke
o bidon?
Sosedka chto-to govorit pechal'no.
Vse zhaluetsya?
Den'gi?
Synov'ya?
I ty ej dazhe chto-to otvechaesh',
hotya tebya
eshche ne slyshu ya?
2. Kogda prislushivalsya?
Sluhi,
sluhi,
sluhi,
sluhi, -
to nachal'niki,
to slugi?
Sluhi-gory,
sluhi-l'diny
nalezayut na menya.
Netu dyma,
netu dyma,
netu dyma
bez ognya.
Dlya vesel'ya,
dlya razluki,
na glazah i na ustah ?
snova sluhi,
sluhi,
sluhi
prosto
i ne prosto
tak.
Proklyaty,
neobhodimy ?
sredi nochi,
sredi dnya.
Netu dyma,
netu dyma,
netu dyma
bez ognya.
Sluhi-otdyh,
sluhi-opyt
bez osobennyh zatej:
sushchestvuet
tihij omut.
Kak
vsadit' v nego
chertej?..
Kto poverit' nadoumil,
sluhi-karty razlozhiv?
YA ?
po sluham ?
dvazhdy umer.
Dudki!
Oba raza
zhiv?
To vnushitel'no,
to naspeh,
to nagradoj,
to bedoj, -
budto kapli,
budto ajsberg:
polovina ?
pod vodoj.
Sluhi sboku,
sluhi s tyla,
zavlekaya i manya.
Netu dyma,
netu dyma,
netu dyma
bez ognya.
? Slyshali:
na shkol'nice
zhenilsya akademik!..
Slyshali:
v Gosbanke
dlya zarplaty netu deneg!..
Slyshali:
poet svalyal
takogo duraka!
Slyshali:
ona emu
nastavila
roga?
3. Kogda smeyalsya?
Roga tak roga.
YA priglazhu patly.
V podushku poplachu.
V tetradku ponoyu.
I budu sdavat'
dragocennye panty
kazhdoj vesnoyu.
Kazhdoj vesnoyu.
Platite valyutoj!
Zelenen'kim hrustom.
Figura u kassy
glaza namozolit.
Po sredam
s licom
nezavisimo-grustnym
ya budu, vzdyhaya,
kupyury musolit'.
"Kalinka, kalinka, kalinka moya!
V sadu yagoda malinka, malinka moya!.."
?A esli na mig
otodvinut' vesel'e,
pyatnadcatyj vek
moyu golovu sdavit.
YA ?
tol'ko gonec.
YA skachu s donesen'em.
Korol' rastrevozhen.
Korol' zasedaet?
Vryvayus' v pokoj
tugodumov lobastyh
i, ruhnuv plashmya
na podstilku iz meha,
ya,
bul'kaya krov'yu
(strela mezh lopatok),
hriplyu,
budto shkol'nik po bukvam:
"Iz?
me?
na?"
"Kalinka, kalinka,
kalinka moya!
V sadu yagoda malinka,
malinka moya!
Ah, lyuli-lyuli..!"
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
|h, lyudi-
lyudi?
?A ty idesh'
po lestnice,
idesh' po lestnice,
SHagaesh',
kak po lezviyu,
cherez nelepicy.
I mechesh'sya,
i maesh'sya,
mechtaya,
kayas'?
Net!
Ty ne podnimaesh'sya, -
ya sam
spuskayus'!
Romany obezdareny,
otpeli truby?
O, skol'ko nas ?
"podarennyh" -
idet
drug k drugu!..
My,
okrylyayas' tostami,
parim
nad stolikami.
CHitaem knizhki ?
tolstye,
a pishem ?
tonen'kie.
Tverdim
o chistoj sovesti,
vzdyhaem
mudro?
A sami
neosoznanno
idem
k komu-to?
4. Kogda lyubil?
Lyub-
(Vozduha!
Vozduha!
Samuyu malost' by!
Samuyu-samuyu...)
lyu!
(Hochesh', --
uedem kuda-nibud'
zanovo,
zamertvo,
za more?..)
Lyub-
(Bogovo -- bogu,
a zhenskoe -- zhenshchine
skazano,
vozdano.)
lyu!
(Ty pokorennaya.
Ty nepokornaya...
Vozduha!
Vozduha!)
Lyub-
(Ruki razbrosany.
Guby zakusheny.
Volosy skomkany.)
lyu!
(Steny rashodyatsya.
Zvezdy, kachayas',
vryvayutsya v komnaty.)
Lyub-
(V zagnannom mire
kto-to rozhdaetsya,
chto-to predviditsya...)
lyu!
(Gde-to
zakony,
zaprety,
zastavy,
zanosy,
pravitel'stva...)
Lyub-
(Vrut ochevidcy,
sonno glyadyat okeany ostyvshie.
lyu!
(Ohaj, besstrashnaya!
Padaj, naivnaya!
Smejsya, besstyzhaya!)
Lyub-
(Pust' eti sumerki
stanut proklyatiem
ili oshibkoyu...)
lyu!
(Bejsya v rukah moih
kazhdym izgibom
i kazhdoyu zhilkoyu!)
Lyub-
(Radostno vshlipyvaj,
plach' i vyskal'zyvaj,
vzdragivaj,
zhalujsya!..)
lyu!
(Hochesh' -- uedem?
Segodnya? --
pozhalujsta.
Zavtra? --
pozhalujsta!)
Lyub-
(Carstvuj, rabynya!
Beschinstvuj, uchitel'!
Neistovstvuj, zhenshchina!)
lyu!
(Vot i glaza tvoi.
ZHalkie,
dolgie
i sumasshedshie!..)
Lyub-
(CHertovy gory ustavilis' v nebo
temnymi bivnyami.)
lyu!
(Tol'ko lyubi menya!
Slyshish',
lyubi menya!
Znaesh',
lyubi menya!)
Lyub-
(CHtob navsegda!
CHtob otsyuda -- do gibeli...
Vot ono...
Vot ono...)
lyu!
(My nikogda,
nikogda ne rasstanemsya...
Vozduha...
Vozduha!..)
?A lestnica
vyshe.
A dveri ?
pohozhej.
YA znayu,
ya vizhu,
ya chuvstvuyu kozhej, -
shagaesh'
po dalyam,
shagaesh'
po datam.
Nedavnim i davnim.
Svyatym
i bezdarnym.
5. Kogda otchayalsya?
Kukushka:
"Ku-ku!
ZHivi na zemle?"
A palec ?
k kurku.
A gorlo ?
k petle.
A nebo ?
k dozhdyu
(galoshi naden')?
Sgibayas',
tashchu
dve tyshchi nedel'.
Dve tyshchi subbot
(vzvali,
esli zhiv).
Sledy
ot zubov
svoih
i chuzhih.
Vse otbleski groz
na gladi
stola.
I tihij vopros:
"Zachem ty
byla?.."
Nesu na gorbu, -
ne sginuv
edva, -
chuzhuyu
sud'bu,
slepye
slova?
Kukushka:
"Ku-ku!
Ostan'sya.
Proshu?"
A ya
ne mogu.
A ya
uhozhu.
Cvety v izgolov'e,
i ten' na lice.
I noch'
na izlome.
I pulya
v konce.
?A ty vse vremya ? vverh,
vse blizhe,
blizhe.
Iz-pod zakrytyh vek
tebya ya vizhu.
Idesh',
kak invalid,
stupaesh' vatno.
I kto zagovorit, -
uzhe
ne vazhno.
Ne vazhno,
kto nachnet,
a kto prodolzhit.
Sebya
pereshagnet.
ZHizn'
podytozhit.
Vzojdet na pereval.
Vernet,
otchayas',
zataskannym
slovam
pervonachal'nost'.
6. Kogda vyzhil?
CHto ya?!
CHto eto ya?!
Da chto ya?!
V vospalennom:
"To?
il' ne to?.."
Vybral
samoe rasprostoe.
Proshche piva.
Glupej loto?
Rasplyvayus'
v slezlivom transe.
Vopli koncheny.
Ne beret?
Vy
orite!
A ya
naoralsya
na desyatok godov
vpered.
Po ozernoj metel'noj gladi
pret
vesennih nedel'
orda.
Vse budil'niki mira,
gryan'te!
I zamolknite
navsegda.
Lishnim krikom
epoha skomkana,
smyata
grohotom kalendarya?
Da otsohnet
yazyk
u kolokola,
esli on trezvonit
zazrya!..
Reki dvizhutsya
v kamennyh shorah,
dni uhodyat v nebytie?
Krik
ustal.
Da zdravstvuet
shepot
dvuh lyudej:
ego
i ee.
?Zastyla u dverej.
Teper'
pomedli.
Nevynosimoj tishine pover'.
Vchera mezh nami
byli
kilometry.
Segodnya ?
tol'ko tonen'kaya dver'.
Podmigivayut fonari sprosonok.
Nad zimnej noch'yu
vzmahi snezhnyh kryl.
Nam ochen' skoro sorok.
Ochen'
sorok?
Vojdi v svoj dom.
YA dveri otvoril.
1967
Last-modified: Mon, 17 Jun 2002 04:06:18 GMT