i:
     - Kak vam vzbrelo v golovu vybrat' zheltyj?
     - Dolzhen zametit', chto pokupaete pricep vy, a ne ya.
     -  Ponyatno,  no vy kupili  ego  dvadcat'  let  nazad. Ne hotite  zhe  vy
skazat', chto drugogo cveta ne bylo?
     - Esli vam ne nravitsya zheltyj cvet, mozhete perekrasit'.
     - Mne nravitsya zheltyj cvet.
     - Vam nravitsya?
     - Lichno  mne  -  da. No v  obshchem-to nado byt'  umstvenno nepolnocennym,
chtoby kupit' zheltyj pricep, kak vy schitaete?
     V dvadcati metrah ot nih, prislonyas' k stene garazha professora Bandini,
stoyali v teni Gul'd, Pumerang i Dizel' i nablyudali za scenoj.
     - On i ne podozrevaet, chto zapal na nee, - neskazal Pumerang.
     - Gde SHatci otkopala etu zhutkuyu bluzku? - pointeresovalsya Dizel'.
     - |to bluzka strategicheskogo naznacheniya, - ob座asnil  Gul'd. - Ty slegka
kashlyaesh', pugovica vperedi rasstegivaetsya i priotkryvaet grud'.
     - CHestno?
     - Nu da,  nado  tol'ko kashlyat' opredelennym sposobom. SHatci treniruetsya
pered zerkalom.
     Pumerang  prinyalsya  pokashlivat'.  Zatem  posmotrel  na  pugovicy  svoej
rubashki. Zatem snova na teh dvoih: oni vhodili v pricep i vyhodili, o chem-to
sporya.
     - CHem zakonchilas' istoriya  s Mondini?  Gotovit on ego k chempionatu mira
ili net?
     - Ne isklyucheno.
     - To est'?
     - YA vas ploho ponimayu.
     - CHto eto znachit - ploho ponimayu?
     - Sejchas zayavilis' tipy iz bordelya "Tropikana" i predlozhili ujmu deneg,
chtoby ustroit' boj Larri s Bensonom.
     - S tem samym?
     - S tem samym.
     - Der'mo.
     - Aga. Tol'ko Mondini skazal im: "Bol'shoe spasibo, v sleduyushchij raz".
     - Ne mozhet byt'!
     - Mozhet.  On skazal,  chto  pered  etim  Larri  dolzhen  provesti  druguyu
vstrechu.
     - On sovsem svihnulsya.
     - Nikomu ne izvestno, chto u nego v golove. On tol'ko govorit, chto Larri
dolzhen snachala provesti druguyu vstrechu, a tam posmotrim.
     - No Benson - eto samyj korotkij put' k chempionatu mira, esli Larri ego
razneset v puh i prah...
     - Nichego ne podelaesh', Mondini i slyshat' ob etom ne hochet.
     - Da u starika prosto krysha poehala.
     - Net. On chto-to zamyshlyaet. Na drugoj den' Larri nagrubil emu i skazal:
"Uchitel', ya  hochu znat'  pochemu".  Mondini  posmotrel na  nego i otvetil: "YA
ob座asnyu  tebe, Larri, posle ocherednoj  vstrechi.  A ocherednuyu vstrechu vybirayu
ya".
     - Da bros' ty...
     -  Togda Larri  rashohotalsya  i  skazal:  "Ladno,  o'kej,  kak  hotite,
Uchitel', no kogo ya dolzhen raznesti v puh i prah?"
     - |to pravda, chto on dolzhen kogo-to raznesti v puh i prah?
     - V etom-to vse i delo.
     - To est'?
     -  Mondini  - on  so strannostyami. Nikomu  ne  izvestno,  chto  u nego v
golove.
     - Kakogo hrena, Gul'd, chto ty hochesh' skazat'?
     - Vokrug stol'ko bokserov... Stranno vse eto, ne ponimayu...
     - CHert poberi, kogo zhe on vybral?
     - Ni za chto ne dogadaetes'.
     - Da bros' ty...
     Gul'd obernulsya  na  sekundu  -  posmotret' na  SHatci  i  na professora
Bandini. Potom tiho proiznes:
     - Poredu.
     - Kogo?
     - Poredu.
     - <i>Stenli</i> Poredu?
     - Aga.
     - Poredu - so slomannymi rukami?
     - Ego samogo.
     - Kakogo hrena?
     - YA zhe skazal, ni za chto ne dogadaetes'.
     - Poredu?
     - Stenli "Hukera" Poredu.
     - Vot sukin syn.
     - Mozhesh' skazat' eto gromko.
     - Poredu... der'mo.
     - Poredu.
     PUMERANG.  - Stenli Poreda uzhe  dva goda kak ushel iz boksa. Tochnee, ego
zastavili ujti. On sdal odnu vstrechu, no vse vyshlo ne tak, kak rasschityvali.
Protivnikom byl  odin  krasavchik, svyazannyj  s bossom  Belena. Boksiroval on
krasivo, no chto  kasaetsya  sily udara, tut byla  beda, on ne otpravil by  na
kover  dazhe mertvecki  p'yanogo.  Poreda simuliroval  nokauty, kak  nastoyashchij
akter,  no za  pervye chetyre  raunda on  ne  poluchil nichego  dazhe  otdalenno
napominayushchego udar. On hotel tol'ko povalyat'sya na kovre i pojti domoj. No ne
bylo  sposoba  poluchit'  hotya by odin  udar ot etogo  baleruna,  stradayushchego
odyshkoj.  Poetomu, chtoby hot' chto-to sdelat', pod konec chetvertogo raunda on
nanes tomu dzheb, a potom eshche i huk. Nichego  osobennogo. No balerun ruhnul na
kover. Ego spas tol'ko gong. Vernuvshis' v  svoj ugol, Poreda  uvidel, kak  k
nemu priblizhaetsya elegantnyj sub容kt,  v uglu rta  - sigareta  s fil'trom iz
zolochenoj  bumagi. On dazhe  ne  vynul  ee izo rta,  naklonilsya  k  Porede  i
prosheptal: "Eshche  raz sdelaesh' takoe, chervyak,  i  schitaj  sebya konchennym". On
vynul  sigaretu,  tol'ko chtoby  splyunut' v  butylku s vodoj, i  skazal posle
etogo sekundantu: "Daj parnyu vody, on hochet pit'". Poreda byl professional v
svoem rode. On vzyal butylku, otpil iz nee, ne morgnuv glazom, i tut razdalsya
gong.  Balerun slegka poshatyvalsya, no dobralsya do centra  ringa i nashel sily
skazat' Porede: "Davaj zakanchivat', ublyudok". "Pravil'no", - podumal Poreda,
On  vstal v stojku. Para  dzhebov, apperkot i huk  pravoj. Balerun otletel ot
nego,  kak tryapichnaya kukla.  A  kogda prizemlilsya, to  kazalos',  chto upal s
desyatogo etazha.  Poreda vyplyunul kapu, proshagal  v ugol  baleruna  i  skazal
tol'ko: "Dajte parnyu  vody, on  hochet pit'".  Desyat' dnej spustya  dva ambala
voshli k nemu v  kvartiru s revol'verami v ruke. Oni zazhali ego ruki dver'yu i
slomali, odnu za drugoj. "Priehali", - podumal Poreda.
     DIZELX.  -  On  ved' nachinal vmeste s Mondini,  dve-tri vstrechi,  potom
Uchitel' zametil,  kak on povalilsya  na kover ot  slaben'kogo udarchika, i vse
ponyal. "|to takoe zhe zanyatie, kak lyuboe drugoe", - vozrazil emu Poreda. "Da,
no  ne moe",  - otrezal  Uchitel'. I vygnal ego  iz  trenirovochnogo  zala. No
sledil za  Poredoj  so  storony. Tot ne byl  velikim bokserom.  No na  ringe
chuvstvoval sebya kak ryba v vode. On znal vse priemy, nekotorye pridumal sam,
i vypolnyal mnogie iz nih s  bezuprechnym sovershenstvom. I krome togo  - moshch'.
Moshch', kotoraya redko u kogo vstrechaetsya. Prirodnyj dar. Esli on hotel, to mog
vlozhit' v svoj kulak vse 82 kilogramma vesa, v etot moment  kazhdyj santimetr
ego  tela  slovno  vtyagivalsya  pod  perchatku.  "|tot  tip  b'et  vsem,  dazhe
zadnicej", - tak govoril Mondini. Govoril  ne bez voshishcheniya. Tak chto  kogda
nachalas'  vsya eta istoriya s Larri i s chempionatom mira, on podumal o Porede.
Vokrug bylo stol'ko bokserov. No Mondini podumal o nem.
     PUMERANG. - Ne  tak uzh glupo. Isklyuchaya nastoyashchih chempionov,  Poreda byl
samym gryaznym,  samym  trudnym,  samym moshchnym,  samym  znayushchim iz  vozmozhnyh
protivnikov Larri.  Boks,  iz kotorogo ubrana vsya poeziya. Boj, privedennyj k
pervonachal'nomu  sostoyaniyu.  Nado  bylo tol'ko ubedit' ego  vyjti  na  ring.
Mondini nadel svoj luchshij plashch, otpravilsya v bank,  vzyal  koe-kakuyu summu iz
svoih sberezhenij i poehal v  zal, gde Poreda treniroval  bojcov. Sluchajnost'
ili net, no zal nahodilsya ryadom s bojnyami.
     - Nichego sebe pachka, -  zametil Poreda, vzveshivaya na ladoni kreditki. -
Mnogovato dlya boksera, kotoryj uzhe dva goda ne sdaval ni odnoj vstrechi.
     Mondini i glazom ne morgnul.
     - Ty ne ponyal, Poreda. YA plachu, esli ty vyigraesh'.
     - Esli ya vyigrayu?
     - Imenno.
     - Ty s uma soshel. Tvoj paren'  - prirodnyj bokser, ty  derzhish'  v rukah
sokrovishche i platish' komu-to za to, chtoby on valyalsya na kovre.
     - U menya svoi rezony, Poreda.
     - Net-net, ya i slyshat' ob etom ne zhelayu, ya pokonchil raz  i  navsegda so
vsemi etimi pari, u menya tol'ko dve ruki, i bol'she ya ih lomat' ne hochu.
     - |to sovsem drugoe delo, uveryayu tebya.
     - Togda chto, ty treniruesh' rebyat, chtoby oni proigryvali?
     - Byvaet i takoe.
     - Ty s uma soshel.
     - Mozhet byt'. Itak, ty soglasen?
     Porede  ne  verilos'.  Pervyj  raz  s nim  zaklyuchali  sdelku, chtoby  on
pobedil.
     - Mondini,  davaj ne veshat'  drug  drugu lapshu  na ushi. |tot  Gorman  -
nastoyashchij samorodok,  no esli  ya  zahochu  najti  sposob  ego  udelat', ya eto
sdelayu.
     - YA znayu. Poetomu ya zdes'.
     - Ty zdorovo riskuesh' svoimi den'gami.
     - YA znayu.
     - Mondini...
     - Da?
     - CHto za etim stoit?
     -  Nichego.  YA tol'ko  hochu  znat',  smozhet  li  etot  paren'  hot'  raz
protancevat', esli izvalyat' ego v der'me. Der'mo - eto ty.
     Poreda  ulybnulsya. U nego imelis':  byvshaya  zhena, kotoraya vysasyvala iz
nego alimenty, lyubovnica na pyatnadcat' let ego molozhe i nalogovyj inspektor,
za tysyachu dollarov v  mesyac ne vspominavshij  o sushchestvovanii Poredy. Tak chto
Poreda  ulybnulsya.  Splyunul  na zemlyu. Takaya  u nego  byla  manera zaklyuchat'
sdelki.
     - Ona kashlyanula.
     - Kto?
     - SHatci... ona kashlyanula.
     - Nastaet reshayushchij moment.
     - On zapal  na nee,  on  prodast  pricep,  mogu  poklyast'sya, on prodast
pricep.
     - Pugovica rasstegnulas'?
     - Otsyuda ne vidno.
     - Dolzhna byla rasstegnut'sya.
     - Po-moemu, etogo nedostatochno.
     -  Desyat'  za  to, chto u  nee poluchitsya, - neskazal Pumerang i vynul iz
karmana zamusolennuyu kreditku.
     - O'kej, stavim po desyat'. I po dvadcat' - na Poredu.
     - Nikakih pari, rebyata, Mondini dal emu slovo.
     - CHto za vazhnost', my vsegda delali pari.
     - V etot raz delo ser'eznoe.
     - A v drugie razy net?
     - |to namnogo ser'eznee.
     - Horosho, no eto boks ili net?
     - |to ne ya, a Mondini, ya nikogda ne daval slova naschet pari...
     - |to odno i to zhe.
     - Net, ne odno i to zhe.
     V etot moment professor Bandini skazal SHatci:
     - Davajte segodnya poobedaem vmeste.
     SHatci ulybnulas':
     - V drugoj raz, professor.
     Ona protyanula ruku, kotoruyu professor Bandini pozhal.
     - Znachit, v drugoj raz.
     - Da.
     SHatci povernulas'  i poshla po  nebol'shoj alee, usypannoj graviem. Pered
tem kak poravnyat'sya s garazhom, ona zastegnula pugovicu na  grudi.  Kogda ona
okazalas' licom k licu s Gul'dom, vid u nee byl ser'eznyj.
     - ZHena ushla ot nego k drugoj. K drugoj zhenshchine.
     - Klassno.
     - Ty mog by skazat' mne ob etom.
     - YA ne znal.
     - On u tebya nichego ne chitaet?
     - V lyubom sluchae, on ne chitaet istoriyu svoego braka.
     - Net?
     - Net.
     - A-a.
     SHatci obernulas'.  Professor  vse eshche stoyal tam. On pomahal  ej  rukoj.
SHatci pomahala v otvet.
     - A on neplohoj paren'.
     - Nu da.
     - On ne zasluzhil zheltogo pricepa. Inogda lyudi izvodyatsya  iz-za veshchej, o
kotoryh nichego  ne slyshali, vot  tak, prosto  im nravitsya  izvodit'sya... oni
berut i nachinayut izvodit'sya...
     - SHatci...
     - CHto?
     - SKAZHI, POZHALUJSTA, ON SPLAVIL TEBE ILI NET SVOJ DOLBANYJ PRICEP?
     - Gul'd...
     - Da?
     - Ne ori.
     - O'kej.
     -  Ty  hochesh' znat', udalos'  li mne kupit' za bescenok pricep "Pagode"
zheltogo cveta, sem'desyat pervogo goda vypuska?
     - Da.
     - DERXMO, SKOTINA, SUCHIJ POTROH, UBLYUDOK, SUKIN SYN, KONECHNO, DA!
     Ona  zakrichala nastol'ko gromko, chto pugovica  na  grudi rasstegnulas'.
Gul'd, Dizel' i Pumerang, slovno oglushennye, sdelali sladkie glaza. Ne iz-za
pugovicy.  Iz-za  pricepa.  Im  i  v  golovu  ne prihodilo,  chto  vse  mozhet
zakonchit'sya blagopoluchno. Oni glazeli  na SHatci,  kak na Mami Dzhejn  v novom
voploshchenii,  kotoraya  yavilas'  otrezat'  yajca  Francu  Forte,  kommercheskomu
direktoru CRB. Der'mo,  skotina,  suchij  potroh,  ublyudok, sukin syn. Ej eto
udalos'.
     CHerez dva  dnya  mashina avarijnoj sluzhby  privezla pricep k domu Gul'da.
Ego postavili v  sadu.  Vse  chetvero  tshchatel'no  vymyli ego, vklyuchaya kolesa,
stekla i prochee. Pricep  byl  ochen' zheltym. CHto-to vrode igrushechnogo domika.
CHto-to,   sdelannoe  special'no   dlya   detej.  Sosedi  prohodili   mimo   i
ostanavlivalis' posmotret'. Kak-to  raz  odin  iz nih soobshchil  SHatci,  chto k
pricepu  ochen' podoshla by  veranda, naruzhnaya  veranda iz  plastmassy.  Takie
prodayut v supermarketah. I dazhe est' zheltye.
     - Nikakih verand, - otrubila SHatci.



        18

     Trup Pitta Klarka nashli  posle chetyrehdnevnyh poiskov. On pokoilsya bliz
reki, pod  sloem zemli tolshchinoj v tridcat' santimetrov. Obsledovav  ego, dok
soobshchil, chto  Pitt prinyal smert' cherez  udushenie.  Vozmozhno,  ego zakopali v
zemlyu eshche zhivym. Krovopodteki  na rukah, shee i spine. Pered tem kak zakopat'
v zemlyu, Pitta iznasilovali. Emu bylo odinnadcat'.
     - A teper' poslushaj-ka neobychajnuyu istoriyu, - skazala SHatci.
     V tot  zhe samyj  den', kogda  obnaruzhili  telo Pitta,  u Klarkov,  s ih
rancho, ischez indeec. Vse zvali  ego Bir,  medved'.  Koe-kto  videl,  kak  on
skakal  proch' iz  goroda po napravleniyu  k  goram. Bir i Pitt druzhili.  Pitt
chasami slushal rasskazy Bira, oni chasto hodili vdvoem kupat'sya k reke. Lovili
zmej. Nekotoroe vremya zmeyam sohranyali zhizn', kormili krotami. Potom ubivali.
Biru bylo  let  dvadcat',  a  prozvali  ego  tak  za  strannoe povedenie.  S
okruzhayushchimi  on vel  sebya  stranno. Pod krovat'yu  Bira nashli zhestyanku iz-pod
moloka, a v zhestyanke  -  braslet. Bir vsegda  nosil  ego na pravom zapyast'e.
Braslet iz zmeinoj kozhi.
     Po slovam  SHatci,  mnogie vyzvalis'  na  poimku indejca. Ohota na lyudej
prosto  p'yanila  ih. No  sherif  otrezal:  Pojdu  ya.  Odin. Zvali ego Uister,
slavnyj  byl chelovek.  Sud  Lincha  ego  ne  vdohnovlyal. On veril v  sudebnuyu
sistemu. SHerif horosho znal Pitta  i vremenami  bral ego  s soboj porybachit'.
Kogda tebe  ispolnitsya  chetyrnadcat',  obeshchal  on  mal'chiku,  ya  nauchu  tebya
strelyat' i  otkryvat' butylku s desyati shagov s zakrytymi glazami. Bir moj, -
otrezal  sherif.  On  pokinul  gorod  utrom. Veter  vzvival  kluby  pyli  pod
raskalennoj zharovnej solnca.
     A  teper' vnimanie,  -  prizvala  SHatci.  Ohota  na  cheloveka  - chistaya
geometriya, nichego bol'she. Tochki, linii, rasstoyaniya. Izobrazite eto na karte:
geometriya pod muhoj, da, no vse zhe neumolimaya. Mogut proletet' chasy, nedeli.
Odin  skryvaetsya,  drugoj presleduet. Kazhdyj mig otdalyaet ot  zemli,  rodnoj
zemli,  kotoruyu  legko  pokazat'  na  karte,  esli  sprosyat. Zatem dve tochki
slivayutsya  v odnu. I nikto  ne otlichit tam horoshego parnya ot plohogo. V etoj
tochke  nikto  ne  zahochet -  i  ne  smozhet  -  nichego  izmenit'.  Pravil'nye
traektorii.     Geometricheskie     vychisleniya    sud'by,    vytekayushchie    iz
odnogo-edinstvennogo prostupka. Ne zhalujtes', chto konechnyj rezul'tat zapisan
na poslednej stranice zhizni chernilami cveta krovi. Muzyka.
     Muzyka  ishodila  ot SHatci, ot ee somknutyh gub. CHto-to vrode  bol'shogo
orkestra: trombony i skripki. Ochen' strojno. Potom SHatci sprashivala: yasno?
     Vrode togo.
     |to netrudno, ty uvidish'.
     Davaj.
     Poshli?
     Poshli.
     SHerif  Uister  napravilsya  v  storonu  gor,  po  doroge, vedushchej  cherez
Pinter-Pass. On v容hal v les v poiskah teni. U Bira poldnya fory, podumal on.
Potom  vnov'  tronulsya  v  put'.  On  sledoval  vdol'  gornoj  cepi,  shagom,
vnimatel'no  izuchaya  sledy. |to  otnimalo  vremya,  no  v  konce koncov sherif
natknulsya na sledy ot podkov  loshadi Bira. Indeec, podumal on, znaet, kak ih
unichtozhit', esli nuzhno. Paren' spokoen i uveren v sebe. Mozhet byt', on hochet
dobrat'sya do granicy. Mozhet byt', on ne verit v pogonyu. SHerif prishporil konya
i dvinulsya k Pinter-Passu. Na perevale on okazalsya  k vecheru. Poglyadel vniz,
na uzkuyu  dolinu,  za  kotoroj - pustynya. Daleko-daleko  - pokazalos' emu  -
klubilos'  oblachko  pyli,  tam,  posredi  nigde.  SHerif  spustilsya  vniz  na
neskol'ko sot metrov, nashel grot, ostanovilsya. On ustal i reshil perenochevat'
pryamo tut.
     Na vtoroj den' sherif  Uister prosnulsya na zare. Vzyal binokl',  poglyadel
vniz, v  glub' doliny. Po  doroge dvigalos' malen'koe temnoe pyatnyshko.  Bir.
SHerif vskochil na konya,  preodolel so vsej ostorozhnost'yu poslednie predgor'ya.
V doline on pustil konya galopom.  Posle chego skakal chas bez peredyshki. Zatem
ostanovilsya.  Bir  byl  viden  nevooruzhennym  glazom v neskol'kih kilometrah
vperedi. On kazalsya  nepodvizhnym. SHerif speshilsya i raspolozhilsya  na otdyh  v
teni bol'shogo  dereva. Snova tronulsya v put',  kogda solnce stoyalo v zenite.
On pustil  konya shagom i ni na  mig  ne  teryal iz  vidu ochertanij  malen'kogo
temnogo pyatnyshka vperedi sebya. Ono po-prezhnemu kazalos'  nepodvizhnym. Pochemu
on  ne  ubegaet?  -  sprashival  sebya Uister.  Proskakav  polchasa,  on  opyat'
ostanovilsya.  Bir byl  ne  bol'she  chem  v polutysyache  metrov ot nego i sidel
nepodvizhno na loshadi v yablokah.  On napominal izvayanie. SHerif Uister zaryadil
ruzh'e, proveril pistolety. Poglyadel  na solnce. Ono uzhe  bylo za  spinoj. Ty
popalsya,  paren'.  SHerif  pereshel  na galop.  Sto  metrov,  eshche  sto  metrov
bezostanovochnoj  skachki;   Bir  nakonec  zashevelilsya,  svernul  s  dorogi  i
ustremilsya  vpravo. Kuda  zhe ty, paren', tam pustynya, - sherif vonzil shpory v
loshadinye boka,  svernul s  dorogi i  pustilsya  vsled.  Bir derzhal  kurs  na
vostok, potom snova na zapad i snova na vostok.  Kuda zhe  ty, paren'?  SHerif
zamedlil hod.  Bir  po-prezhnemu byl v pyatistah metrah. CHerez nekotoroe vremya
on ostanovilsya. Uister zametil  eto i  opyat' pereshel na  galop.  No Bir tozhe
poskakal - vse tak zhe na vostok. Cveta stali nerazlichimy, svet pogas. Uister
ostanovilsya.   O'kej,   paren'.  YA   ne  toroplyus'.  On  soskochil   s  konya,
raspolozhilsya, razvel koster.  Pered  tem kak  zasnut', on zametil  metrah  v
pyatistah svet ot kostra Bira. Dobroj nochi, paren'.
     Na  tretij den'  sherif Uister prosnulsya  eshche do rassveta. Razzheg ogon',
prigotovil kofe. Skvoz'  t'mu ne bylo vidno nikakih ognej. SHerif podozhdal do
zari. S pervymi ee luchami on uvidel vdaleke Bira, nepodvizhno stoyashchego  ryadom
s  loshad'yu v yablokah. Uister vzyal  binokl'. A  u parnya-to  net  ruzh'ya.  Esli
tol'ko pistolet. SHerif  Uister prisel na zemlyu. Pervyj hod za toboj, paren'.
Tak proshlo  neskol'ko  chasov. Raskalennoe nigde  pod palyashchim solncem. Kazhdye
polchasa sherif Uister vypival po glotku vody i po glotku viski. Oslepitel'nyj
svet. Vdrug  Pitt zasmeyalsya  i pobezhal.  Potom zavyl -  zavyl - zavyl. SHerif
posmotrel  na  svoi ruki. Ruki  drozhali.  Ty  sdohnesh', sukin syn, indejskij
ublyudok,  ty  sdohnesh'. Uister podnyalsya. Golova kruzhilas'.  On vzyal  v  ruki
povod'ya i nachal priblizhat'sya k Pittu, vedya  za  soboj konya. Medlenno. Odnako
Pitt  s kazhdym shagom  stanovilsya vse blizhe. Paren' ne shevelilsya.  Ne pytalsya
vskochit' na konya, udrat'. Trista metrov. Dvesti.  SHerif  Uister ostanovilsya.
Bros' eto,  Bir, - prorychal on. I tiho: umri muzhchinoj. I snova rychanie: Bir,
ne bud' durakom. Paren' ne shevelilsya. Uister proveril ruzh'ya i pistolety. Sel
v sedlo. Pustil loshad' galopom. Bir vzobralsya na  svoyu loshad' i ot容hal. Tak
oni dvigalis' s polchasa. Teper' drug ot druga ih otdelyalo metrov  dvesti, ne
bol'she.  Na gorizonte  pokazalsya zabytyj  posredi nigde pueblo, meksikanskij
poselok. Bir napravilsya tuda, Uister vsled za  nim.  CHerez desyat' minut  Bir
galopom vorvalsya v pueblo i ischez. SHerif Uister zamedlil  hod i,  prezhde chem
v容hat' v selenie,  slez s loshadi. Dostal  pistolet. Podoshel k pervomu domu.
Ni dushi.  SHerif  medlenno  prodvigalsya vdol' sten, prislushivayas' k malejshemu
zvuku,  prismatrivayas'  k   kazhdomu  oknu,  raspoznavaya  kazhduyu  ten'.  Stuk
sobstvennogo serdca otdavalsya u nego  v ushah. Spokojno, podumal on. Naverno,
tot voobshche bez oruzhiya. Nado lish' pojmat' ego i prikonchit'. A paren' derzhitsya
molodcom. SHerif zametil  stoyashchuyu na poroge postoyalogo dvora staruhu. Podoshel
poblizhe.  Sprosil po-ispanski, ne videla li ona indejca na loshadi v yablokah.
Ta kivnula  golovoj i  pokazala v storonu drugogo  kraya  poselka, gde doroga
prodolzhalas' v nigde. Uister pristavil ej pistolet k visku. YA govoryu pravdu,
skazala staruha po-ispanski. Perekrestilas' i vnov'  mahnula rukoj v storonu
kraya  poselka.  U  tebya est' vypit'? ZHenshchina  zashla  vnutr'  i  vernulas'  s
butylkoj  viski. SHerif Uister othlebnul. On vzyal s soboj vody,  indeec?  Da,
otvetila  staruha zhestom. Ty znaesh', kto on, etot indeec?  Znayu. Es un chico
que va  detras  de un asesino [|tot  mal'chik edet  vsled za ubijcej - isp.].
SHerif Uister  pristal'no glyadel na nee. |to on tebe skazal? Da. SHerif Uister
othlebnul eshche. Ty  pokojnik, paren', - podumal  on.  SHerif vskochil na  konya,
brosil monetu  staruhe,  sunul butylku v meshok, shagom proehal na drugoj kraj
poselka. Poravnyavshis' s  poslednim domom, vzglyanul vpered. Nikogo.  Vzglyanul
napravo. Uvidel nepodvizhnogo Bira, v sedle. V dvuh sotnyah metrov, ne bol'she.
Es un  chico que va  detras de un asesino. SHerif vyhvatil ruzh'e, pricelilsya,
vystrelil. Vystrelil  eshche  raz.  Bir  ne shelohnulsya. |ho ot  vystrelov  tiho
zamerlo  v vozduhe. SHerif  Uister peredernul  zatvor. Spokojno, podumal  on.
Slishkom daleko, razve ne vidno? Spokojno. SHerif pristal'no  glyadel  na Bira.
Emu zahotelos' chto-nibud' prorychat', no nichego ne shlo na um. SHerif povorotil
konya, doehal do pervogo doma, speshilsya. Noch' on provel v dome, no zasnut' ne
smog. Ruka vse eto vremya szhimala rukoyat' pistoleta.
     Na chetvertyj  den' sherif Uister pokinul pueblo  i uvidel vdali Bira, na
doroge,  vedushchej v pustynyu. On zabralsya na konya i  nachal  presledovat' Bira,
shagom. Kon'  sam  privedet  ego  kuda  nuzhno.  Poroj on  zasypal  ot zhary  i
ustalosti.  CHerez  tri chasa sherif  okazalsya  ryadom s istochnikom. Mozhet byt',
indeec otravil vodu? SHerif napolnil flyagi i prodolzhil put'. Nel'zya  zaezzhat'
daleko v pustynyu, podumal on. My oba tut  umrem. Nado vovremya  ostanovit'sya.
SHerif sdelal glotok iz flyagi. Podozhdal, poka solnce ne sklonitsya eshche nemnogo
k  gorizontu.  Zatem pustilsya  galopom. Bir,  kazalos', ne zamechal ego  i ne
oborachivalsya,  sidya  na loshadi, idushchej  shagom. Vozmozhno, on  spal.  On  moj,
proiznes pro sebya sherif Uister. Trista  metrov. Dvesti  metrov. Sto  metrov.
SHerif Uister dostal svoj pistolet. Pyat'desyat metrov. Bir  obernulsya, derzha v
ruke  dlinnostvol'nyj  pistolet,  pricelilsya  i  vystrelil.  Loshad'  Uistera
brosilas' vpravo, vzvilas' na dyby, zavalilas' na pravyj bok. Pytayas' vstat'
na nogi, ona pripodnyala golovu. Uisteru udalos' iz-pod nee vybrat'sya. ZHguchaya
bol' terzala plecho.  V telo zhivotnogo vonzilas' vtoraya pulya.  Uister  podnyal
glaza, opersya o  loshadinyj  trup i tri raza podryad nazhal na kurok pistoleta.
Loshad' Bira vstala  na dyby i  razvernulas', zabiv  nogami v  vozduhe. SHerif
Uister  polozhil ruzh'e  na svoe mesto u  sedla, Bir  spravilsya  s  zhivotnym i
pustilsya galopom, rasschityvaya skryt'sya. Uister pricelilsya, dvazhdy vystrelil.
Emu pokazalos',  chto  Bir prignulsya  k konskoj  grive. Loshad' ego sbilas'  s
tempa,  naklonilas'  vbok,  probezhala metrov  dvadcat' i  ruhnula  na zemlyu.
Teper' Bir valyalsya v dorozhnoj pyli. Proshchaj, paren'. SHerif perezaryadil ruzh'e,
navel  mushku na Bira. Tot delal popytki podnyat'sya na nogi. Uister vystrelil.
Fontan  pyli metrah v dvadcati ot  Bira.  Vot chert. SHerif vystrelil eshche raz.
Pulya udarilas' o zemlyu  primerno  v tom zhe meste. Bir podnyalsya. Nasharil svoj
pistolet.  Drugoj  rukoj snyal s sedla sumki. Ne  otryvaya vzglyada ot Uistera.
Mezhdu nimi  bylo metrov vosem'desyat. Rasstoyanie ruzhejnogo vystrela  ili chut'
bol'she. SHerif Uister posmotrel na  solnce. Eshche chasa dva do temnoty, prikinul
on.  Lyuboe  dvizhenie  rukoj  vyzyvalo  dikuyu bol' v ranenom pleche.  Muy bien
[Otlichno - isp.], paren'. SHerif tozhe snyal s sedla sumki i perekinul ih cherez
zdorovoe  plecho.  Zaryadil  ruzh'e i poshel. Bir,  uvidev  ego,  razvernulsya  i
medlenno stal udalyat'sya, tozhe peshkom. SHerif reshil, chto perejti na beg  budet
smeshno. On predstavil scenu so storony: dva cheloveka begut posredi nigde. My
- dvoe osuzhdennyh,  podumal on. Mig spustya on uvidel, kak Pitt bezhit, bezhit,
pytayas' skryt'sya,  vdol' reki, bezhit i skryvaetsya. Vot proklyat'e. YA prikonchu
tebya, paren'.  SHerif  poravnyalsya  s  loshad'yu  Bira.  Ta  eshche dyshala.  Uister
vystrelil ej v golovu. I snova pustilsya v put'. Kogda upala t'ma,  Bir ischez
v nej. SHerif ostanovilsya. Ulegsya na zemlyu.  S pistoletom v ruke, starayas' ne
zasnut'. YA ne spal uzhe dve nochi, vspomnil on.
     Na  pyatyj den' sherif Uister pochuvstvoval zhar. Ot nego tumanilsya vzglyad,
uchashchalos' serdcebienie. CHto, etot ublyudok ne spal? Bir byl vperedi i kazalsya
dalekim, kak  i v pervyj den', no glaza sherifa goreli.  I ni edinoj teni pod
utrennim solncem. SHerif tronulsya  s  mesta. On pytalsya vspomnit', kuda vedet
eta doroga, na skol'ko kilometrov oni otoshli ot pueblo.  Bir shel vperedi, ne
ostanavlivayas'. Inogda  oborachivalsya. I prodolzhal put'. A, vot, eto doroga v
Salinu. Ne  stoit  priblizhat'sya k Saline.  Ne stoit vhodit'  v Salinu. SHerif
ostanovilsya.  Nagnulsya. Zahvatil gorst'  pyli.  Krov' i  pyl'.  SHerif podnyal
glaza, chtoby videt' Bira. Schitaj, chto ya pojmal tebya, paren'. CHto skazhesh', a?
SHerif  vypryamilsya. Sdelal neskol'ko shagov.  Opyat'  krov'. Muy bien, ublyudok.
ZHar bol'she  ne oshchushchalsya. SHerif prodolzhil put'. CHerez tri chasa Bir svernul  s
dorogi  i napravilsya k vostoku. SHerif Uister ostanovilsya. Vot durak, podumal
on. On zhe okazhetsya pryamo v pustyne. Vot durak. SHerif snyal ruzh'e, vystrelil v
vozduh. Bir ostanovilsya  i obernulsya. Uister  skinul sumki na  zemlyu. Brosil
ruzh'e. SHiroko razvel ruki. Bir ostavalsya nepodvizhen. Uister medlenno poshel k
nemu.  Bir ne dvigalsya. Uister zashagal  dal'she,  opustiv ruki i derzha  ih na
kobure. Pyat'desyat metrov do indejca. SHerif Uister ostanovilsya. Dlya tebya  vse
koncheno,  paren', prooral on. Bir ne dvigalsya. Tam pustynya,  ty chto,  hochesh'
podohnut',  kretin? -  oral  on. Bir sdelal  neskol'ko  shagov emu navstrechu.
Ostanovilsya. Tak oni stoyali drug naprotiv druga, dva  chernyh silueta posredi
nigde. Solnce posylalo sverhu otvesnye  luchi. Mir, gde net teni. Tishina byla
tak uzhasna, chto  sherifu Uisteru poslyshalis' v  nej kriki Pitta. On popytalsya
narisovat' po pamyati lico mal'chika, no ne smog. Tol'ko gromkie kriki, nichego
bol'she. SHerif popytalsya napravit' svoi mysli k Biru.  No kriki ne davali emu
pokoya. Ty dolzhen delat' svoe delo, skazal on sebe. Na ostal'noe plyun'. Delaj
svoe  delo.  On  vdrug  zametil, chto  golova  ego  opushchena. Vskinul  golovu.
Ustavilsya  na  Bira. Na lice togo - para otsutstvuyushchih glaz. Ego ne odolet',
podumal sherif.  I  togda vnezapno on oshchutil, kak  strah  padaet  na  nego  i
podgibayutsya nogi.  On  derzhal  strah na rasstoyanii vse eti dni. Teper' strah
navalilsya na nego, podobno  nemomu vzryvu.  SHerif upal na koleni. Naklonilsya
vpered, opershis' rukami  o zemlyu. Ruki drozhali. On ne mog perevesti dyhanie.
Krov' gulko udaryala v viski. Strashnym usiliem on  podnyal glaza na Bira. Tot,
kak  i prezhde, stoyal  pryamo. Ublyudok. Ublyudok. Ublyudok.  Net uzhe  nichego: ni
ptic  v nebe, ni zmej v pyli,  ni  vetra,  vyryvayushchego  s kornem kustarniki,
nichego. Mir ischez. SHerif Uister tiho prosheptal: Tvoe  mesto v  adu,  paren'.
Podnyalsya, brosil  poslednij vzglyad na  Bira, obernulsya  - obernulsya  -  i  s
usiliem dobrel do ruzh'ya. Vzyal ego. Sdelal eshche neskol'ko shagov. Podnyal sumki,
perekinul ih cherez  zdorovoe plecho.  Ne  oborachivayas' bol'she, pobrel, smotrya
sebe na nogi. I ne ostanavlivalsya, poka ne stemnelo. Potom ruhnul na  zemlyu.
Zasnul. Prosnulsya posredi nochi. Snova pustilsya v put', starayas' ne sbit'sya s
edva zametnoj dorogi. Opyat' ruhnul na zemlyu. Zakryl glaza. Otklyuchilsya.
     Na  shestoj den' sherif Uister prosnulsya s rassvetom. Podnyalsya. Uvidel na
gorizonte krohotnye belye domiki poselka. Obernulsya. Bir byl metrah v sta ot
nego. On stoyal nepodvizhno. Uister podnyal sumki i ruzh'e. Snova zashagal. I tak
- neskol'ko  chasov. Poroj on padal na zemlyu, sdvigal shlyapu na glaza i  zhdal.
Kogda sily vozvrashchalis', podnimalsya i shel. Bol'she on ne oborachivalsya.  SHerif
uspel prijti v pueblo do  zahoda solnca. Emu dali napit'sya,  poest'. YA sherif
Uister, - skazal on.  Emu  otveli komnatu  - provesti noch'.  Po-ispanski emu
soobshchili, chto  bliz pueblo videli chico  [parnya -  isp.]. On raspolozhilsya na
nochleg v sotne  metrov ot  pervyh domov. Mozhet  byt',  on drug sherifa?  Net,
otvetil sherif Uister. On usnul, polozhiv ryadom s soboj zaryazhennyj pistolet.
     Na sed'moj den' sherifu Uisteru dali  konya, i on napravilsya  k  goram. V
etih mestah  dul veter, iz-za klubov  pyli  doroga ne prosmatrivalas'. SHerif
ostanovilsya  tol'ko  odin  raz  -  dat' otdyh  konyu.  Zatem prodolzhil  put'.
Pod容hal k goram. Podnyalsya k Piter-Passu, spustilsya, ne oborachivayas'. Prezhde
chem  vyehat' na ravninu, sherif sdelal kryuk i  dobralsya do zabroshennoj shahty.
Speshilsya, razzheg koster. On provel noch' bez sna. V razmyshleniyah.
     Na vos'moj den' sherif Uister vyzhdal, poka solnce ne  podnimetsya vysoko.
Sel na konya. Vzyal koe-chto iz sumok, privyazal k sedlu. Ostavil ruzh'e v shahte,
prisloniv   ego  k  stene.  Medlenno   nachal  spuskat'sya   v  dolinu.  Vdali
prosmatrivalsya Klozintaun,  derev'ya,  sognuvshiesya pod poryvami vetra.  SHerif
ehal  shagom, ne toropyas'. I govoril gromkim golosom. Vse vremya odna i ta  zhe
fraza.  U reki on ostanovilsya. Povernul  konya obratno. Prikryl  glaza i stal
nablyudat'.  Bir  byl  metrah v sta ot  nego. V sedle.  SHerif  poehal  vpered
nespeshno, shagom. Paren', proiznes sherif Uister. Paren'. Potom razvernul konya
i, bol'she ne oborachivayas', dobralsya do Klozintauna.
     Poravnyavshis' s pervym domom, on uslyshal chej-to krik: "SHerif  vernulsya!"
Narod  vysypal na ulicu. SHerif dvigalsya shagom,  ni  na kogo ne glyadya.  Odnoj
rukoj on derzhal  povod'ya, v  drugoj szhimal pistolet.  Lyudi  ne  osmelivalis'
priblizit'sya. On  kazalsya mertvym  ili bezumnym. Budto prizrak, sherif Uister
peresek gorod,  ob容hal  vokrug  tyur'my i vzyal kurs na rancho  Klarkov.  Lyudi
sledovali za nim,  pochti chto  boyas' peregovarivat'sya  mezhdu  soboj.  Nakonec
Uister pribyl  na  rancho. Speshilsya. Privyazal loshad' k  palisadniku. Poshel  k
domu,  shatayas' kak p'yanyj. Kto-to  podbezhal,  zahotel ego podderzhat'.  SHerif
nacelil  na nego  pistolet. Ne govorya ni slova, on prodolzhal idti.  Voshel  v
dom. Pered domom stoyal  otec Pitta. YUdzhin Klark.  Obvetrennoe lico  starika,
sedye volosy. SHerif Uister  ostanovilsya v treh shagah  ot nego. V pravoj ruke
on  po-prezhnemu szhimal pistolet. SHerif  podnyal  glaza na  YUdzhina  Klarka.  I
skazal: Mne ochen' zhal', on plakal i  ne hotel zamolchat'. On vsegda druzhil so
mnoj.  On nichego  mne  ne  sdelal. On  byl slavnym mal'chuganom.  YUdzhin Klark
shagnul  navstrechu  sherifu.  Tot  napravil  na  nego  pistolet.  YUdzhin  Klark
ostanovilsya.  SHerif  Uister  vzvel  sobachku  svoego  kol'ta  45-go  kalibra.
Klyanus', ya ne zakapyval ego zhivym, - progovoril on. On uzhe ne dyshal, i glaza
zakrylis', on uzhe ne dyshal. Potom  pristavil dulo k podborodku  i vystrelil.
Pyatna krovi  na  lice i  na  odezhde YUdzhina Klarka. Lyudi  sbegalis' s krikom,
mal'chishki  hoteli vse videt', stariki kachali golovoj,  veter  ne  perestavaya
vzmetal vokrug pyl'. Nebol'shaya  gruppa okruzhila Bira. On nepodvizhno sidel na
kone, vozle palisadnika. Glaza  sovsem ischezli v indejskih skulah. Bir dyshal
rtom,  guby sovsem issohli ot  pyli i  zemli.  Narod smolk. On legon'ko szhal
kablukami boka loshadi. Povernul nalevo  i uehal. Bir, krichali  vokrug,  Bir!
SHerifa bol'she net, Bir! On ne oborachivalsya, ehal shagom, v storonu reki. Bir,
ej, Bir, kuda ty?
     Bir ne oborachivalsya.
     Spat', tiho skazal on.
     Muzyka.



        19

     - Allo, Gul'd?
     - Privet, papa.
     - |to ya, tvoj papa.
     - Privet.
     - Vse v poryadke?
     - Da.
     - A chto eto za istoriya s Koverni?
     - Menya pozvali v Koverni.
     - CHto znachit - pozvali?
     - Vesti issledovaniya. Oni hotyat, chtoby ya tam rabotal.
     - Pohozhe, chto-to ser'eznoe.
     - Dumayu, da.
     - Nu i kak?
     -  Nu, menya priglashayut na  tri goda, zhit' ya  budu  v kampuse, i mne dva
raza budut oplachivat' poezdku domoj. Esli ya zahochu s容zdit'.
     - Na Rozhdestvo i Pashu.
     - Vrode togo.
     - Pohozhe, chto-to ser'eznoe.
     - Da.
     - Koverni, ved' eto na drugom konce sveta.
     - Da, eto daleko.
     -  Znaesh',  tam  otvratnaya  eda. Odnazhdy  ya  byl  v  teh  krayah,  ne  v
universitete, no ryadom. Nevozmozhno est' nichego, vse pahnet ryboj.
     - Govoryat, tam smertel'no holodno.
     - Mozhet byt'.
     - Holodnee, chem tut.
     - Tebe dadut deneg, pravda?
     - Kak eto?
     - Skazhi, tebe horosho budut platit'?
     - Dumayu, da.
     - |to vazhno. A chto govorit rektor Bolder?
     - On govorit, chto dlya pyatnadcatiletnego mal'chika eto kucha deneg.
     - Net, ty mne skazhi,  chto voobshche govorit rektor Bolder ob etom, chto  on
voobshche govorit?
     - Govorit,  dlya menya  eto  otlichnyj shans. No  on hochet, chtoby ya ostalsya
zdes'.
     - Slavnyj starik, etot Bolder. Mozhesh' emu doveryat'.
     - On govorit, dlya menya eto otlichnyj shans.
     - CHto-to vrode  priglasheniya  v  Uimbldon.  To est',  konechno,  esli  ty
tennisist.
     - Vrode togo.
     - Kak esli by ty igral v tennis, i vot odnazhdy tebe pishut: "My zaplatim
Vam, esli Vy okazhete nam chest' poigrat' zdes'". Krysha edet, pravda?
     - Aga.
     - YA gorzhus' toboj, synok
     - Spasibo, papa.
     - I pravda, krysha edet.
     - Nu da.
     - Mama budet dovol'na.
     - CHto?
     - Mama budet dovol'na, Gul'd.
     - Ty skazhesh' ej?
     - Skazhu.
     - Ser'ezno?
     - Da.
     - Ser'ezno?
     - Ona budet dovol'na.
     -  Ne  govori ej  poka,  chto  ya edu. YA ved'  eshche  ne znayu,  menya tol'ko
sprosili ob etom.
     - YA skazhu, chto tebya sprosili ob etom, Bol'she nichego.
     - Da.
     - I chto eto bol'shoe delo.
     - Da, ob座asni, chto eto bol'shoe delo.
     - Ona budet dovol'na.
     - Da, neplohaya mysl', skazhi ej ob etom.
     - Obyazatel'no, Gul'd!
     - Spasibo.
     - ...
     - ...
     - Kogda ty dumaesh' prinyat' reshenie?
     - Ne znayu.
     - Tebe skoro uezzhat'?
     - V sentyabre.
     - Vremya eshche est'.
     - Da.
     - Otlichnaya vozmozhnost'. Navernoe, ne nado ee upuskat'.
     - Vse tak govoryat.
     - No reshat' tebe samomu. Ty ponimaesh'?
     - Da.
     - Vyslushaj vseh, no reshaj sam.
     - Da.
     - Rech' o tvoej sud'be. A ne o ch'ej-to eshche.
     - Aga.
     - Ty okazhesh'sya pod pulyami, ne oni.
     - Pod kakimi pulyami?
     - Nu, eto takoe vyrazhenie.
     - A-a.
     - Tak govoritsya.
     - A-a.
     - Byl  odin polkovnik, kotoryj lyubil vsyakie tam prislov'ya. I kogda dela
shli ne  ochen', on vsegda govoril  odno i to  zhe. "Kogda solnce b'et v glaza,
zagoraj,  a  ne strelyaj". On  govoril  eto, dazhe kogda  lil dozhd'. Delo ne v
pogode, solnce  - eto simvol,  ponimaesh', takoe prislov'e, nevazhno, sneg tam
ili tuman: kogda solnce b'et v glaza, zagoraj, a ne strelyaj. Tak on govoril.
A teper' ezdit na kresle-katalke. Pleskalsya v  bassejne, serdechnyj  pristup.
Luchshe by ego ne vylavlivali, chestnoe slovo.
     - Papa...
     - Da, Gul'd.
     - Mne uzhe nado idti.
     - Ty prosto molotok. Derzhi menya v kurse.
     - Horosho.
     - Esli chto-to reshish', daj mne znat'.
     - Ty pomnish', chto obeshchal skazat' mame?
     - Konechno, pomnyu.
     - O'kej.
     - Pomnyu, ne volnujsya.
     - O'kej.
     - Nu, togda poka.
     - Poka, papa.
     - Gul'd...
     - Da?
     - A SHatci, kak SHatci?
     - S nej vse v poryadke.
     - Net, chto ona dumaet naschet Koverni?
     - Ob etom?
     - Da, ob etom.
     - Ona govorit, chto eto otlichnyj shans.
     - I vse?
     - Ona govorit, chto esli ty - osvezhitel' vozduha,  to eto otlichnyj shans,
kogda priglashayut v sortir pri zabegalovke.
     - Pri zabegalovke?
     - Da.
     - CHto, chert voz'mi, eto znachit?
     - Ne znayu. YA budu osvezhitelem.
     - A-a.
     - Dumayu, eto takaya shutka.
     - SHutka?
     - Dumayu, tak.
     - Devchonka chto nado.
     - Da.
     - Peredaj privet ot menya.
     - Horosho.
     - Poka, synok.
     - Poka.
     SHCHelk.



        20

     (<i>Gul'd prihodit k professoru Tal'tomaru. Vot on v bol'nice. Podnimaetsya
na sed'moj etazh.  Vhodit v palatu nomer  vosem'. Tal'tomar lezhit v krovati i
dyshit  cherez  masku,  soedinennuyu  s kakim-to apparatom. On neobychajno  hud.
Volosy  korotko postrizheny.  Gul'd  pododvigaet  k  krovati  stul,  saditsya.
Smotrit na Tal'tomara v  ozhidanii</i>)....apah supa. I  goroha.  Navernoe, goroh
polezen pri kakoj-nibud' bolezni, podumal Gul'd. Navernoe, zapah sam po sebe
- lekarstvo:  issledovali, ustanovili,  chto.  Steny  zheltye. Kak  pricep. No
vyglyadyat chut' bolee  razmytymi.  Ne vymytymi, a razmytymi. Kto  znaet, kakie
zdes' sortiry.
     Gul'd  vstal   i  dotronulsya  pal'cem  do  poserevshej  ruki  professora
Tal'tomara.  Slovno do  kozhi doistoricheskogo  zhivotnogo.  Gladkoe i  staroe.
Apparat dyshal vmeste  s Tal'tomarom,  ritmichno i  uspokoitel'no. |to byla ne
shvatka. A to, chto  posle shvatki. Gul'd snova prisel. Prinyalsya dyshat' v tom
zhe ritme, chto i  apparat. Apparat dyshit vmeste s Tal'tomarom, Gul'd vmeste s
apparatom, znachit, Gul'd dyshit  vmeste s Tal'tomarom.  Vse  ravno chto gulyat'
vmeste, professor.
     Gul'd vstal i  vyshel v  koridor.  Kakie-to  halaty metalis'  bez  celi,
medsestry  gromko  razgovarivali  mezhdu  soboj.  Pol byl vylozhen cherno-beloj
plitkoj.  Gul'd  poshel, starayas' hodit' tol'ko  po chernym  kvadratikam i  ne
nastupat'  na  kraya  plitok.  Emu   vspomnilsya  fil'm  o   boksere,  kotoryj
trenirovalsya, begaya vdol' zheleznodorozhnoj kolei. Delo bylo zimoj, i on begal
v pal'to. Ruki ego  byli tugo perevyazany,  kak pered  matchem, i vremenami on
udaryal po vozduhu. Nad  golovoj  - zimnee solnce, pozadi - gorod. Vse vokrug
sizoe, strashnyj  moroz, stoyashchie poezda, pal'to razvevaetsya  za  spinoj,  eto
Batch emu nravitsya tak begat'  nado skazat' chto luchshe begat' ne vdol' putej a
po ulice do parka obratno luchshe chem vdol' putej s Batchem  bylo by veselee no
mne  nravitsya begat' odnomu vsegda trudno skazat' eto tebe  nravitsya ili  ty
hochesh'  chtob  tebe  nravilos' ya pytayus' sprosit'  sebya  nravitsya  mne begat'
odnomu ili vse zhe bol'she nravitsya s Batchem s Batchem mozhno poboltat' on vechno
govorit  o babah eto  zabavno on mog by  rasskazat'  o Dzhodi a ya ne hotel by
govorit'  nichego o  Dzhodi  ni  k chemu eto u  Dzhodi  malen'kie grudi blin vot
mudilo nado zhe net  tak  ne nado dumat' potomu chto ty vsegda sbegaesh'  Dzhodi
nam bylo  by zdorovo vmeste pochemu ty vsegda  uhodish' pohozhe vsegda ej nuzhno
sbezhat' ne zabyvaj ona nenadolgo ona brosit tebya na hren dumaj o  drugom von
tot  kozel za  gazometrom  ten' holod sobachij  a togda tam byl poezd  bezhat'
mezhdu rel's  Mondini velikij Mondini  on sdelaet krepche tvoi stupni soedinit
nogi s  glazami  bezhat' i ne smotret' na  nogi stav' nogi na shpaly smotri na
nih ugolkom  glaz ugolkom glaz tol'ko tak ty uvidish' stupni protivnika o'kej
Uchitel' kulaki rastut iz stupnej  stupni eto nerodivshiesya kulaki neudavshiesya
neudavshiesya kulaki bac bac pravoj pravoj levoj pravoj Mondini slavnyj paren'
kak eto  zdorovo ten'  ot moego  pal'to razdutogo vetrom  perevyazannye  ruki
molotyat vozduh ya dostal  ih vseh ya begu s perevyazannymi rukami  tebe ne nado
drat'sya chto  za hren'  vse draka ty vsegda deresh'sya eto mne  po dushe v bokse
draka bez konca kogda bezhish' kogda esh' kogda prygaesh' cherez verevku  kogda ya
zavyazyvayu shnurki kogda napevayu pered vstrechej horosho by pobegat' v perchatkah
pered vstrechej kak eto zdorovo moya ten' nevozmozhno zdorovo Larri Larri Louer
Larri Louer protiv  Stenli Poredy  chto za hren'  bac bac apperkot bac Poreda
der'movoe imya bac ya podstrigus' pod nol'  chut'-chut' sovsem chut'-chut' dlinnee
na golove  vse torchit potrogaj zdes'  Dzhodi  ona smeetsya kladet ruku  mne na
golovu ya hochu  nochnuyu rubashku s nadpis'yu  Louer ponyal Larri  Louer na  mesto
Gormana ty  ponyal konechno ty ponyal bac  Mondini  skazhet kakaya hren' eto  vse
Mondini bac bac ne hochet nichego ponyat' idi v zhopu Larri v zhopu kakoj sobachij
holod skol'ko  eshche v teni  uzhe chas eshche poltora  bac  posmotri  na  etogo  ne
nravyatsya  moi zolotye chasy nikto ne begaet  s takimi chasami posmotri na nego
podumaj  luchshe o svoih yajcah podumaj kak eto  zdorovo  par izo rta na  takom
sobach'em holode  a  ty nehilyj Larri Louer sprosi ty s  mikrofonom zachem mne
boks vot tip etot Den  de Pal'ma mat' tajkom slushaet ego po radio tajkom  ot
otca tot ob etom i slyshat'  ne hochet mat' slushaet Dena vran'e chto ona plachet
bac nepravda vran'e bac Den de Pal'ma sprosi raz i navsegda zachem mne boks a
zatem chto v  bokse vse prekrasno i  ty tozhe ty mozhesh' stat' prekrasnym Larri
Louer  moe kashemirovoe  pal'to razvevaetsya  nad  putyami sredi  zimy  bac bac
pravoj levoj pravoj  bystro nogi na  shpaly ya mogu  zakryt'  glaza pod nogami
budut shpaly ya nikogo ne vstrechal takogo kak Mondini i ty tozhe ne vstrechal ty
i  tvoj Poreda chto za der'movoe imya bac bac blin poslushaj Den  de Pal'ma  ty
hochesh' znat' zachem mne boks eto celaya zhizn' za  paru minut vbej sebe v bashku
ya mog by podozhdat' ty neznakom s moim otcom byl by znakom ponyal by chto takoe
otdat'  zhizn' chtoby uspet' v nuzhnyj  moment s  odnoj  storony uspeh s drugoj
proval vot eto nuzhnyj moment ty i tvoj talant i  vse ne nado nichego zhdat' ty
znaesh' chem vse  konchitsya vse  konchaetsya odnazhdy vecherom  ya  proboval ty  vse
ravno zahochesh'  eshche i  eshche  eto kak  zhit'  sto  raz menya nichto  ne ostanovit
voz'mem kakogo-nibud'  Poredu  pyat'desyat sem' vstrech  chetyrnadcat' porazhenij
vse kuplennye vse cherez nokauty kto tebya ugovoril vernut'sya na ring moshennik
tebe  v golovu zasadili mysl' chto ty trahnesh' Louera bednyazhka kto potratitsya
na bilet  chtoby smotret' na tebya na tvoi slomannye ruki tot  tip sdelal tebe
bol'no a ya sdelayu v sto raz bol'nee Poreda bac tot raz v Saratoge i eshche odin
raz  protiv Uolkotta  no  tol'ko vnachale  potom uzhe  ne  bylo i eto  byl  ne
nastoyashchij strah oni  vse tverdyat chto  ne nado  ob  etom dumat' kto  ob  etom
dumaet ya ne dumayu pokazhite mne strah  ya  nikogda  ne  videl pust'  u  Poredy
golova  bolit  Mondini  govorit  on davajte posmotrim ya  hochu  ya hochu straha
Uchitel' bac bac bac mne ne  strashno  bac levoj pravoj levoj  dva  shaga nazad
potom  snova iz nizkoj stojki bac prekrati  eto prekrati tancevat' a  ya hochu
lyublyu tancevat' oni ni hrena ne ponimayut kogda ya tancuyu  prochti v ih  glazah